Пречката на нашиот пат…

Некогаш постоеше многу богат и љубопитен крал. Овој крал имаше поставено огромна карпа среде патот.

Потоа тој се сокри во близина за да види дали некој ќе се обиде да ја отстрани гигантската карпа од патот.

Првите луѓе што минуваа беа некои од најбогатите трговци и дворјани на кралот. Наместо да ја поместат, едноставно одеа околу неа. Неколку гласно го обвинуваа кралот дека не ги одржува патиштата. Ниту еден од нив не се обиде да ја премести карпата.

Конечно, дојде селанец. Неговите раце беа полни со зеленчук. Кога се приближи до карпата, наместо едноставно да помине околу неа, како и другите, селанецот го спушти товарот и се обиде да го премести каменот на страната на патот. Беше голем напор, но конечно успеа.

Селанецот го собрал товарот и бил подготвен да оди на пат кога видел торба што лежи на патот каде што бил каменот. Селанецот ја отворил торбата. Торбата била полна со златни монети и имало белешка од кралот. Царската белешка велела дека златото во торбата е награда за поместувањето на карпата од патот.

Кралот му го покажа на селанецот она што многу од нас никогаш не го разбираат: секоја пречка претставува можност за подобрување на нашата состојба.