ВО ВОЈНАТА ОСТАНА СИРАЧЕ И ИМАЛ МНОГУ ТЕШКО ДЕТСТВО: Шокантна животна приказна на еден од омилените актери на поранешна СФРЈ!

11 ноември, 2020
жива

На денешен ден пред 27 години, почина Драгомир Бојаниќ, еден од најголемите актери на поранешна СФРЈ.

Тој секогаш беше насмеан и сакан каде и да се појави, а хуморот не го оставаше ниту во последните денови што ги помина на Воено-медицинската академија во Белград. Гидра е роден на 13 јуни 1933 година во Крагуевац. Тој имал многу тешко детство бидејќи бил сирак за време на Втората светска војна. Средно училиште завршил во родниот град за преработка на месо, овошје и зеленчук или „конзерваториум“, како што на шега ја нарекол оваа образовна институција. Работел во работилницата „Црвена звезда“ една година и истовремено ја водел драмската секција. Неговиот талент не можеше да остане незабележан, па започна да игра во театар, а неколку години подоцна се запиша на студии по глума во Раша Плаовиќ во Белград. Својата филмска кариера ја започна со улогата во филмот на Жика Митровиќ „Ешелон на доктор М.“ од 1955 година.

Играше главни улоги во повеќе од триесет домашни филмови, а исто така снимаше и во Италија. Под псевдонимот Ентони Гидра, Драгомир Бојаниќ се појави во 10 вестерни во 60-тите години на минатиот век и доби награда за улогата во филмот „Баладата на револверот“ (1967) во режија на А. Калтабијан. На фестивалот во Пула во 1974 година ја освои Златната арена за улогата на партизанката Тадија Чемеркиќ во филмот „Свадба“ на Радомир Шарановиќ (1973), според истоимениот роман на Михајло Лалиќ. За време на снимањето на овој филм, тој ја крсти својата мила Јелена во Москва, за време на најсилниот комунизам.

Сепак, најголемата популарност ја стекна со улогата на Жика Павловиќ, која ја играше од 1978 до 1992 година во серијата „Жикина династија“. Тој исто така остана познат по улогите на капулар Јаниќи во филмот „Марш на Дрина“ на Жика Митровиќ од 1964 година и Микула во серијата „Враќање на отпишаните“ од 1978. Тој никогаш не користеше помош од каскадери, иако пријателите го советуваа за тоа. Тој исто обожавал коњи.

Гидра обожаваше млади талентирани актери, кои беа чести гости во неговиот дом, почнувајќи од Драган Максимовиќ, Соња Савиќ до Жарко Лаушевиќ. Последните денови од животот ги помина во Воено-медицинската академија. Во 1993 година, тие го донеле болниот во соба за да им кажува шеги до раните утрински часови. Лекарите и медицинските сестри го обожаваа, понекогаш дури и му шверцуваа цигари.

Луѓето го обожаваат, иако тој изгледа малку заборавен затоа што ниту една улична или престижна актерска награда не го носи неговото име. Тој беше погребан во Алејата на Великаните.