Вечерва, задолжително погледнете ја Месечината!Во зависност од тоа каква е ќе дознаете што СЛЕДУВА!
Денес, Православната црква го слави Преподобен Симеон Стилит.
Во земјата Кападокија, во селото Сисано, живееле побожни сопруги Сусузија и Марта, родители на Свети Симеон, воспитан во христијански дух. Како дете одел во црква, а по завршувањето на службата одел на осамено место и го поминувал слободното време во молитва. Тој го напушти домот на своите родители многу рано, одејќи во манастирот, каде што им се покоруваше и им служеше на сите, живеејќи строго, земајќи храна само еднаш неделно.
Славата на светиот подвижник се рашири насекаде и многумина почнаа да доаѓаат, дури и од далеку, носејќи ги своите болни за исцелување, за да ги истераат демоните … Никој што дојде кај него не се врати празен, но секој го доби она што го побара: , некоја утеха, некоја корисна инструкција. Сите радосно се вратија во своите домови, славејќи го Бога. Свети Симеон Стилит, кога некого ќе лекуваше, секогаш велеше: „Славете го Бога, кој ве исцели и не се осмелувајте да кажете дека Симеон ве исцелил, за да не ви се случи уште полошо“.
Со текот на времето, сето тоа му стана тешко на блажениот Симеон, па најде начин да се ослободи од него и си изгради столб на кој ќе може да живее во пост и молитва. И би бил првиот стилист. Тој прв столб беше висок 6 лакти, и со текот на времето луѓето почнаа да креваат по еден столб (од 12 лакти, 22 лакти, 36 …), со кој тој се искачи по скалите кон небесниот свет, страдајќи многу од дождот врз нив. Помина многу години во неговиот подвиг, исто така одликуван со дарот на пророштво. За време на неговиот живот тој направил многу чуда и исцелувања, па така би било и по неговата смрт.
Кога чесните мошти на Свети Симеон ги положија на подготвена носила, патријархот, сакајќи да земе неколку влакна од неговата света брада за благослов, ја подаде раката и таа се исуши. Само по жестока молитва, раката на патријархот стана здрава. Откако го примиле телото на светителот, локалното население од Антиохија го однело во голема црква и на неговиот гроб се случиле многу чуда и исцелувања. На местото каде што бил неговиот столб, биле подигнати прекрасна црква во форма на крст и голем манастир и така се исполнило неговото ветување, дека никогаш нема да го напушти своето место и така ќе биде, затоа што таму, на тоа место, многумина беа излекувани и се случија многу чуда. . Над скалите се појави голема и светла ѕвезда, која ја осветли целата област. Тоа свето место беше недостапно за жените и се водеше строга грижа дека женското стапало не стапнува ниту на прагот. Еднаш, една жена се осмели, маскирана како маж, да го допре прагот на црквата, но во истиот момент таа падна мртва. Оттогаш, ниту една жена не се приближуваше ниту близу до оградата.