Какво ќе биде влијанието на пандемијата врз климатските промени?

Поради пандемијата на корона вирусот, што доведе до прекин на многу човечки активности, загадувањето на воздухот и емисиите на стакленичките гасови опаѓаат.

Сепак, она што е стекнато со тоа, ќе се потроши доколку владите на земјите од светот не вложат дополнителни напори за одлучувачка промена.

Тековната криза открива трезвена вистина: стагнацијата на глобалната економија, која предизвика уништувачка социјална штета, едвај ги олесни емисиите на јаглерод, а според најновата анализа на Меѓународната агенција за енергетика, се очекува емисиите да се намалат за само 6% до 8% оваа година, што нема да има мерлив ефект врз концентрацијата на јаглеродот во светот или неговиот потенцијал да предизвика глобално затоплување,пишува британскиот Гардијан.

Всушност, според сегашните податоци, 2020та година е на пат да биде најтопла година досега регистрирана.

„Потребно е намалување од околу 10% за да има забележителен ефект врз зголемувањето на концентрацијата на јаглерод диоксид, но дури и тогаш таа концентрација би се зголемила“, тврди Ричард Бејтс од британскиот метеоролошки институт.

Тој вели дека некои климатски појави, како што се оние познати како „Ел Нињо“ и „Ла Ниња“, веројатно се повеќе влијателни во таа смисла отколку малиот пад на количината на емисии што во моментот е забележан.

Со оглед на тоа што вкупните емисии треба да паднат за најмалку 7,6% секоја година до 2050 година со цел да се задржи глобалното затоплување под 1,5 Целзиусови степени, според договорот постигнат на меѓународно ниво, јасно е дека ова е тешко е да се постигне, пренесува Танјуг.

Кризата предизвикана од климатските промени не може да почека и ние треба да се справуваме со неа дури и за време на кризата предизвикана од пандемијата COVID-19, но индивидуалните потези, како што е помалку потпирање на транспорт на лични автомобили или одржување состаноци преку Интернет, наместо во живо на локации до кои се патува со авион, да не биде доволно.

Исто така, одговорот не лежи во економија без раст, но потребна е системска трансформација на државно ниво држави и меѓународната заедница со цел постепено да се постигне нула емисија на јаглероден јаглерод.

Затоа, на пример, одреден број на луѓе со возила и мотори со внатрешно согорување би можеле да се префрлат на електрични автомобили, но сепак ќе биде потребно да се преиспита начинот на живот во градовите, така што ќе биде олеснето движењето без автомобили, т.е. да се задоволат потребите на пешаците, велосипедистите и корисниците на јавниот превоз, вели еден климатолог.

„Ни требаат огромни, трајни промени во однос на енергетските системи и другите работи што зависат од фосилните горива“, забележува Бетс.