Бил пијаница и воен ветеран, а потоа станал најголемиот боксер на сите времиња
Роки Марчиано на 27 април 1956 година си отишол од рингот. Непобеден. И понатаму е на пиедесталот на наголемите спортски достигнувања.
Шампионот во тешка категорија боксувал 49 мечеви и исто толку победил, а повеќе од 80 % биле со нокаут.
Конкуренцијата е страшна: Лари Холмс, Сони Листон, Муахамед Али, Џо Луис, Џо Фрејзер, Џорџ Формен, Флојд Патерсон, Овандер Холифилд, Мајк Тајсон, но Роки е број 1.
Роден е како големо бебе 5,450 кг.Имал 1 ипол година кога добил запаление на белите дробови. Докторите биле многу скептични како тоа ќе се одрази на неговото здравје. Многу години подоцна, американските експерти изразија мислење дека, всушност, тоа беше почеток на голема кариера. Терапијата што ја земаше и рехабилитацијата имаше позитивен ефект. Секој ден на секој начин, некогашното момче со слаби очи, прерасна во силен млад човек. Почетокот на приказната е препознатилв.
Роки имал посебен конкурентен дух. Сакајќи да се докаже како играч на бејзбол и американски фудбал, тој се откажла од училиште во десетто одделение. Тој не го добивал џепарлакот од неговите родители, па работел со лопати и копачи. За плата, копал канали, па дури работел и како асистент на столар. Тој го положил возачкиот тест само на третиот обид. Се испробал и како камионџија.
Излегувањето на боксерската сцена се случило во војната 1943 година кога тој бил мобилизиран, а потоа бил испратен во Велика Британија, каде бил ангажиран во голема сојузничка операција „Битката на Нормандија“. Тој сакал да се бори на војнички турнири. Благородната вештина се смести во главата и рацете на Роки. По враќањето од Европа, преку Пацификот, тој учествуваше на неколку полупрофесионални турнири околу Њујорк Докс, а потоа реши да се врати во родниот Броктон со две желби – да заработи и да го покори светот!
Многумина не веруваа дека ќе може да започне. Пушеше две пакувања на ден, пиеше и лумпување по барови. На приемот во локалниот боксерски клуб доживеа фијаско. Вешт со уличните тепачки, го удирал противникот во препоните и заработи дисквалификација. Сепак, во 1947 година, тој ги фрлил цигарите, ја оставил чашата и се спуштил меѓу бокс вреќите. Со својот пријател од детството Али Каломб, тој започна сериозно да тренира. Резултатите се одвиваа брзо, гонгот ѕвонеше се побрзо.
На стадионот во Филаделфија на 23.09.1952 година, Роки го допре врвот. Тринаесетта рунда, една аперкат на десната страна на лицето за Џоу Волкот, која му паѓа на колена, и уште еден моќен удар кон главата на несреќниот ривал, кој лежеше во несвест на подот неколку минути покрај паничните лекари. Марчиано е шампион.
Четири години суверен владетел на рингот. Тој го освои секој ривал, а само шест беа во можност да го избегнат нокаутот.
Роки во првите 14 борби броел до пет рунди, ниту еден не успеал да ја заврши шестата. Имаше и експресен нокаут: деветте ривали не го слушнаа гонгот на крајот од прввата рунда. Подоцна дојдоа поотпорни противници, но никој немаше шанса да го тргне од тронот. Кога го напушти рингот на 27 април 1956 година, зад него остана импресивен биланс: Победи 49, нерешено 0, пораз 0!
Роки Марчијано почина во падот на Чесна на 31 август 1969 година, ден пред неговиот 46-ти роденден. Неговата смрт го потресе и големиот Мухамед Али:
– Роки е толку голем и популарен и во ниту еден момент не покажа суета. Тој секогаш беше цврсто на земјата. Сите го сакавме. Исто беше и со светот. Сите го сакаа Роки Марчианo. Неговите победи се порака дека ништо во животот не е недостижно. Од каналот можете да ги видите sвездите!
Животниот пат на Роки Марчијано во некои мотиви го инспирираше Силвестер Сталоне за филмот „Роки“, направен во 1976 година за снимен за еден милион, и со заработка поголема од 200 милиони долари.