Дали ја сеќавате на неа од филмот „Сам Дома“? Нејзината приказна ќе ви го скрши срцето!

„Сега имам 75 години и би лажела ако кажам дека ќе имам убав и среќен Божиќ затоа што сум од оние кои се стари и живеат сами и овој период може да биде многу мрачен“, рече актерката.

Бренда Фрикер, која јавноста ја памети по улогата на жената со гулаби во филмот „Сам Дома 2“, откри дека е осамена во реалниот живот и дека и е особено тешко за време на празниците.

„Сега имам 75 години и би лажела кога би рекла дека ќе имам убав и среќен Божиќ затоа што сум од оние кои се стари и живеат сами и овој период може да биде многу мрачен“, рече таа.

„Го исклучувам телефонот и ги спуштам ролетните. Однапред снимам неколку добри програми и имам куче, па го минувам со него тој период “, рече таа.

Доби Оскар, кој подоцна го фрли
Покрај „Сам Дома 2“, Бренда се појави во неколку други филмови и серии и доби Оскар. Таа ја доби Златната статуетка за најдобра споредна женска улога во филмот „Моето лево стапало“. Актерката беше во брак од 1979 до 1988 година со Бери Дејвис, кој почина две години по нивниот развод. Подоцна откри дека не била на неговиот погреб затоа што ја снимала серијатам “Brides of Christ” во Австралија и договорот не и дозволувал да се врати дома.

„Станав хистерична и ги спакував куферите кога добив повик дека починал. Не сакаа да ме пуштат дома затоа што јас бев негова поранешна сопруга. Не знам каде е погребан и не сакам да знам“, рече таа во едно интервју во тоа време.

„Бевме лудо заљубени и покрај сè. Тој секогаш беше прекрасен и интересен човек. Но, тој стана алкохоличар и не можев да живеам со тоа. Ни разводот не го исплаши, а после тоа продолживме да се гледаме затоа што бевме вљубени“, откри Бренда и истакна дека благодарение на Бери ја прифатила улогата во филмот„ Моето лево стапало “кој и донесе Оскар.

„Го фрлив сценариото врз купот и тој го зеде и рече дека морам да го снимам тој филм затоа што ќе го промени мојот живот“, рече Бренда. Актерката еднаш призна дека ја фрлила златната статуетка на дното на базенот во Конемара во 1989 година.