ДАЛИ ЖИВЕЕЈА СРЕЌНО ДО КРАЈОТ НА ЖИВОТОТ?Застрашувачка вистина лежи зад бајките со кои пораснавме

Сите пораснавме со прекрасни бајки, секоја од нив завршуваше со „тие живееја среќно до крајот на животот“. За децата, слушајќи ги тие бајки, несфатлива е помислата дека сè може лошо да заврши.

Ајнштајн беше голем поддржувач на идејата дека децата треба да читаат бајки, велејќи ако сакате вашите деца да бидат интелигентни, прочитајте им бајка, а ако сакате да бидат многу интелигентни, прочитајте им повеќе бајки, со објаснување дека децата развиваат креативна имагинација. на основните елементи на интелигенцијата на научникот.

Сепак, во сите овие приказни и анимирани филмови, кои не опсипуваа, оригиналниот крај не е баш тој што е во комерцијалната верзија. Вистината е малку посурова.

Што ако таа бајка гласи вака: „Еднаш, многу одамна, имаше девојче чие убиство го нарача нејзината зла маќеа, барајќи ги нејзините срце и црн дроб за да ги изеде“. Меѓутоа, бидејќи девојчето беше спасено, како казна, маќеата мораше да игра во врели чевли на свадбата на девојчето сè додека не падне мртва пред нив“.

Или: „Еднаш, многу одамна, имаше девојче кое го праша волкот патот до куќата на нејзината баба, волкот ја изеде и крај“.

„Еднаш, многу одамна имаше сирена која даде ѝ збор на вештерката дека ќе стане човек, но нејзиниот принц се вљуби во друга, и таа беше разочарана, со ножот што го доби од нејзините сестри наместо да го убие, таа изврши самоубиство“.

Или: „Млада девојка што спие била ограбена од принц кој ја силувал наместо да ја бакнува, а таа се разбудила сама кога едно од близнаците што го родила ѝ исцицалдел од трнот од прстот“.

Малку е познато дека се наведени оригиналните краеви на приказните што денес ги знаеме под имињата: Снежана и седумте џуџиња, Црвенкапа, Малата сирена. Повеќето од бајките што ги сметаме за деца денес, воопшто не се создадени како приказни наменети за деца.

Слично е и со Пепелашка, според приказната за браќата Грим, злобната полусестра исече дел од стапалото со цел да го измами принцот и да застане во чевлите. Принцот е предупреден за измама од два гулаби кои им ги клукаат очите на злите сестри. Злобните сестри на крајот ослепуваат и стануваат питачи, додека Пепелашка живее во луксузниот замок на нејзиниот сопруг-принц.

Браќата Грим собраа разни народни приказни, дел од фолклорот, усните преданија и традиции, ги преработија, ги прилагодија – објавија приказни за силувања, убиства и инцест, а во таа преработена форма денес се сметаат за соодветни за децата.

Слично е и со бајките на Ханс Кристијан Андерсен – повеќето од нив немаат среќен крај и изобилуваат со депресивна содржина. Дури и самиот Андерсен го преработи крајот на Малата сирена двапати, бидејќи, според него, тој бил премногу тажен. Сепак, сите овие приказни, кои првично беа наменети за возрасна публика, беа дезинфицирани, комерцијализирани во најголема мера, украсени, нивниот крај се смени и тие беа масовно произведени како детски.