Како да ги препознаете луѓето со синдром ПЕТАР ПАН и по што тие се разликуваат!

Лепршавоста во однесувањето може да биде симпатична, но кога некој одбива да порасне, и покрај нивната возраст, симпатиите се намалуваат

Фактот дека постојано менува работни места, занимања, партнери и пријатели, негира одговорност, посветеност и лојалност во каква било врска, се знаци дека таа особа не сака да порасне. Сигурно познавате барем една таква личност, но тешко ви е да го поврзете со Петер Пан, херојот од светот на бајките, по кого е именуван синдромот за детското однесување.

Како се манифестира, што го предизвикува и како се надминува?

Анѓелка Јеличиќ, специјален педагог и семеен психотерапевт, вели дека синдромот Петер Пан не претставува медицинска дијагноза, туку се користи за означување на збир на однесувања за кои неодговорноста е заедничка карактеристика.

– Двата пола, и не само мажите, можат да покажат такви симптоми. Проценката на потенцијалот е нереална, како и плановите за нивно манифестирање, бидејќи сè изгледа како мечтаење. Исто така, се јавува несоодветен одговор на стресни ситуации, како и неодговорност, нестабилност, егоцентрично однесување, одложување на обврските и животните задачи и незрели одбранбени механизми.

Неисполнети ветувања

Кога велиме Петер Пан, веднаш помислуваме на шармантното момче од бајката и неговата Ѕвончица. Но, што тој всушност симболизира во реалниот свет?

– Сите имаме добро позната личност преку која се отвора прозорецот, исто како во приказната, кон светот на привлечните фантазии за самостојност, семоќ и вечно детство. Реалноста на времето што изминува може да се игнорира. Овој вид на свет е секако привлечен за набљудувачот, без оглед на стравот од неговиот тресок и нестабилност. Петер Пан може да лета во и надвор од опасности и конфликти. Сем прави планови и распореди, создава кои ќе бидат членови на неговото семејство, но не на социјално прифатлив начин, туку привлекувајќи други изгубени момчиња, кои можеби не сакаат да бидат изгубени како него. Опишан на овој начин, Петер Пан е, барем за момент, привлечен за секого. Сепак, потопувањето во каприциозноста и сеќавањата од детството се пречки за соочувањето со реалноста на сопственото постоење – објаснува терапевтката.

Несигурноста како постојан образец на однесување е неопходност овде. Ветувањата не се исполнети и има многу изговори зошто нешто не е сторено.

Идеализирање на минатото

Тешкотијата со приврзаноста е еден од можните изрази на лицата со синдром на Питер Пан. Тие често менуваат партнери, но се случува и доколку добијат безусловна љубов, еднаква на родителската, да останат само со таа љубов до крајот на животот.

– Ако работите не одат како што сака човекот, тој може да се вознемири, лути, отворено да изрази фрустрација или да се справи со стресот на нездрав начин (преку злоупотреба на алкохол и други психоактивни супстанции) – објаснува специјалниот педагог.

Недостаток на дисциплина и граници за време на адолесценцијата може да биде една од причините за синдромот. Премногу заштитен родителски однос кон детето, во отсуство на учење за животни вештини, понекогаш доведува до избегнување на одговорност.

– Синдромот на Питер Пан може да се појави и ако проценката на личните капацитети не е во согласност со реалните достигнувања, односно кога постои економска несигурност. На крајот на краиштата, проблемот е во недостатокот на вештини за зрелост, што нема никаква врска со нивото на образование. Плаќање сметки, казни, правилно располагање со приходите и слично, се теми што не се опфатени во училиштата и колеџите. Но, образованието, сепак, има значително влијание преку учење за одговорност, вложување напор, изложување на фрустрации и располагање на времето – вели соговорничката.