Експертите предупредуваат: Луѓето не ги знаат основните правила за диетите!

Во ноември 1944 година, научникот Анчел Кис и неговиот тим знаеја дека Втората светска војна е при крај, но дека тоа ќе остави стотици илјади гладни луѓе зад себе. во медицината што се однесува до исхраната на луѓето.

Добиените информации сè уште служат како основен амбиент во исхраната на луѓето, особено во неразвиените делови на светот каде што има помалку храна и задолжително читање на исхраната во однос на ограничувањата во исхраната и нивните психолошки и физички последици врз луѓето.

Универзитетот во Менисота формираше група од 36 волонтери кои се согласија да учествуваат во 13-месечната студија. Брзо влошување на телото, необични и често алармантни промени во однесувањето и долгорочни последици од т.н. „Полу-глад“ е веројатно познат на секој со нарушување во исхраната, како и на нивните најблиски

Последици од глад

Наскоро храната стана нивниот единствен извор на воодушевување и мотивација, а многу испитаници започнаа рачно да собираат рецепти и менија (би читале познати книги за готвење до пет наутро).

Пиеа огромни количини вода, во надеж дека ќе се чувствуваат сити и џвакаа до 30 гуми за џвакање на ден. Како што напредувал експериментот, сите други области од нивниот живот паѓале во втор план, вклучително и семејните и љубовните врски, а сексуалната желба била скоро нула. Разговорот со луѓе се сметаше за досаден и непотребен, а сите испитаници претпочитаа осаменост, читање книги, гледање филмови, а нивната заедничка одлика беше апатијата.

Диетата создава опсесија за храна

Наместо да препишува диети, секој сериозен нутриционист треба да предложи луѓето да ги елиминираат лошите навики – како што е непотребно внесување шеќер преку пијалоци, занемарување на важноста на овошјето и зеленчукот над преработените слатки и калорични јаглехидрати наместо здравите протеини, како што се оние во рибите. Секако, сето ова заедно со физичката активност промовира забрзување на метаболизмот и слабеење. Мислењето на храна, прејадување, гладување и вознемиреност кај испитаниците, дури и кај оние кои денес страдаат од нарушувања во исхраната, го имаат истиот ефект – одложување на животот. Затоа, мотивот за слабеење со строго ограничување на калориите не треба да биде малку потенко тело, подобро вклопување на облека или нешто слично – затоа што последиците можат да бидат огромни.