Научниците откриле нова мутација која го прави коронавирусот толку заразен

8 ноември, 2020
184307135fa6c1bc49f0a069443971_v4 big

Повеќето соеви на вирусот САРС-КоВ-2 имаат специфична мутација што го прави вирусот многу позаразен. Колку повеќе време поминува од почетокот на пандемијата, толку се подоминантни овие соеви, заклучокот на новото истражување е.

На почетокот на пандемијата имаше неколку видови на вирус САРС-КоВ-2, односно нов коронавирус. Како одминуваше времето, дојдовме до точка дека 99,9 проценти од соевите кои моментално циркулираат се оние кои имаат мутација D614G во скокот. Луѓето заразени со вирусот D614G имаат и поголем вирусен титар, пишува медицинскиот сајт medscape.com.

Сепак, иако звучи лошо, ова не е толку лоша вест. Оваа мутација не е поврзана со најлошите клинички случаи, а уште подобра вест е дека овој вид на вирус реагира добро на моментално достапните лекови, вклучително и на вакцините што се тестираат во моментов.

„Не само тоа, колку и да е лош САРС-КоВ-2, една вест е добра, а тоа е дека вирусот сè уште полека мутира“, вели авторот на оваа студија, д-р Илија Финклестеин, додавајќи дека вирусот мутира многу побавно отколку, да речеме, ХИВ вирус, што значи дека научниците имаат повеќе време да го проучат.

Повеќето соеви на вирусот САРС-КоВ-2 имаат специфична мутација што го прави вирусот многу позаразен. Колку повеќе време поминува од почетокот на пандемијата, толку се подоминантни овие соеви, е заклучокот на новото истражување пренесено од blic.rs.

Д-р Илија Финклестеин го објави својот труд на оваа тема на 30 октомври во медицинското списание mBio. Во својот труд, тој меѓу другото заклучи дека мутацијата D614G во моментов е најчеста и дека се појавила кај 82% од неговите испитани пациенти во периодот од 5 до 11 мај.

Потоа, во периодот од 12 мај до 7 јули, процентот на заразени со овој вид скокна на 99,9 проценти. Сето ова се однесува на пациентите од Хјустон што ги забележал овој научник, а тој исто така вели дека верува дека D614G е доминантен вид бидејќи ја зголемува можноста скокот на вирусот да ја отвори клетката и полесно да навлезе во неа.

Друг заклучок што го донесе беше дека, очигледно, генетиката на пациентот не игра особено важна улога во исходот на инфекцијата.