ОВОЈ СИМПТОМ ПОКАЖУВА ДЕКА СТЕ НА ПАТ ДА СТАНЕТЕ КОЦКАР: Психотерапевт открива како изгледа моментот кога ЗАБАВАТА СТАНУВА ЗАВИСНОСТ

Златното правило за коцкање е: „во коцкањето, случајот е победа, а правилото е загубата“. Коцкањето само по себе не е социјално нарушување, но станува кога престанува да биде игра и се наметнува како постојан образец на однесување на човекот.

Коцкањето се дефинира како доброволно учество во меѓусебен трансфер, загуба и стекнување на материјални вредности, пред се пари, преку разни видови игри на среќа.

Коцкањето е зависна болест што доведува до дисфункција на менталните, физичките и социјалните аспекти на животот.

Божана Конжаловиќ, специјален педагог и психотерапевт на Клиниката за третман на зависност, д-р Воробјев, објаснува дека коцкањето е нехемиска зависност, иако ги прави истите механизми како и болестите предизвикани од оваа супстанца.

– Коцкањето, како и секоја друга игра на среќа, започнува од забава. Во таа фаза влогот е многу мал, како и ризиците, а самата цел не е материјална добивка. Меѓутоа, кога овој вид на забава ќе стане почест, се создава импулс што треба да се задоволи – адреналин. Поголемите влогови создаваат возбуда и затоа потребата за адреналин е поголема. Тука настанува зависност – вели Конжаловиќ.

Следниве се симптоми кои се карактеристични за сите други болести на зависност: повлекување, манипулација, изолација од други луѓе за да не бидат оправдани и слично. Зависникот е многу свесен за присилни активности, но поривот мора да биде задоволен, исто како и со сите други патолошки пориви.

– Повеќе не е важно дали ќе победи или ќе загуби, важно е само возбудата да биде на нивото што му треба. Патем, зависниците се многу ниски во енергијата и знаењето, бидејќи тие се занимаваат исклучиво со задоволување на овие инстинкти – вели Конжаловиќ.

Оние кои започнуваат коцкање во адолесценција, до 25-годишна возраст, нивната зависност е веќе апсолутно развиена, а физичките и психолошките последици се таму.