Афантазија – невозможноста на визуелна меморија и справување во животот

Истражувачите откриле како луѓето кои имаат визуелна меморија реагираат во животот, наспроти оние кои немаат можност да се потсетат на сликите од животот

Тоа е голем предизвик за луѓето кои не можат да визуализираат работи и настани
Истражувачите откриле јасни разлики помеѓу луѓето кои имаат визуелна меморија и оние кои немаат. Невозможноста за формирање на ментални слики за првпат беше опишана во медицинската литература од Френсис Галтон во 1880 година. Луѓето со оваа состојба имаат потешкотии да визуелизираат сцени или предмети во својот ум, што е феномен познат како „слепило на умот“.

Научниците идентификуваа два вида нарушувања

Бидејќи Галтон прв го објасни постоењето на овој феномен, научникот Адам Земан објави труд во 2015 година во професионалното списание Кортекс во кое тој ја нарекува оваа состојба афантазија. Афантазија или неможност за визуелно запомнување е ретка, но научниците идентификуваа два вида нарушувања, вклучително стекната афантија, што може да се појави по повреда на мозокот или повремено по период на депресија или психоза и вродена, која е присутна уште од раѓање.

Невозможноста на визуелната меморија е голем предизвик

Луѓето кои немаат способност визуелно да запомнат можат да доживеат многу предизвици. На пример, можноста да се сеќаваат на лица или познати места, во нивниот случај, може да предизвика фрустрација и социјални тешкотии. Неможноста визуелно да се сеќавате на важни настани, како што се цвеќињата или фустанот на денот на венчавката на една личност, исто така може да ве обесхрабри. Предизвикот е дури едноставни „задачи со слика“, како што е броење овци за побрзо да заспијат, велат експертите.