Зошто не сме послаби, побогати, подобри? Психолозите откриваат КАКО ДА ИСТРАЕТЕ во новогодишните одлуки!

Слабеење, здрава исхрана, фитнес, порамномерен живот во однос на работата / домот … сето ова одамна е на врвот на списокот со новогодишни одлуки. Искуството, сепак, вели дека овие амбициозни одлуки обично се завршени до средината на јануари. Дали има добра причина зошто не сме послаби, побогати, поубави и поисполнети, за што грешиме и дали времето е такво што треба да ги намалиме или пренасочиме нашите желби, објаснуваат психотерапевтите д-р Зоран Миливојевиќ и Александра Јанковиќ.

Две „јас“

– Кога луѓето навистина сакаат да променат нешто, тие го прават тоа. Ако поради некоја причина ја одложат промената, врзувајќи ја за Нова Година или некој друг датум, тоа значи дека се во некаков внатрешен конфликт за таа промена. Во принцип, постојат два вида на овие конфликти. Првиот се однесува на тоа кога некое лице треба да се откаже од нешто што му е пријатно и да донесе некои негативни последици, како на пример, да престане да јаде некој вид на храна или да престане да пуши. Вториот се однесува на стекнување на нова навика, што е корисно, но процесот на стекнување на дадена навика е од некоја причина непријатен за една личност, на пример, да се занимава со поголема физичка активност и слично – вели д-р Зоран Миливојевиќ и додава дека внатрешниот конфликт значи дека нешто во исто време сака еден дел од себе, а другиот дел не сака.

Во такви ситуации, луѓето дејствуваат во согласност со оној дел од себе кој е „посилен“, кој има посилна емоција или повеќе енергија. И, ако луѓето не се променат себеси, јасно е дека посилниот дел е оној што не сака промени, вели д-р Миливојевиќ.

Поддржете го несвесното

Секој што сака да се откаже од лоша навика, треба јасно да си ги каже причините зошто сака да се откаже.

– Ако дадеме пример за пушење цигари, тогаш едно лице треба да знае дали сака да се откаже од здравјето, поради фитнесот, поради подобриот изглед на кожата или некоја сосема друга причина. Кога некое лице стане свесно за причините зошто пуши и за оние за кои сака да престане да пуши, тој ќе има увид во неговиот внатрешен конфликт. Веројатно тогаш нејзината желба да престане да пуши ќе биде посилна – сугерира д-р Миливојевиќ.

Со прекин на пушењето, како и со престанок на други несакани активности, треба да биде можно за нашето несвесно да поддржува свесна одлука, советува психотерапевтот.

– Бидејќи сликите се јазик што го сфаќаат несвесно, важно е човекот да снима „филм“ за негативните последици што ќе се појават доколку не се придржува до одлуката. Во нашиот случај, таа треба да замисли какви лоши работи ќе и се случат ако продолжи да пуши. А подоцна, кога сака да запали цигара, сè што треба да стори е да „пушти филм“ во главата за секунда или две и желбата ќе помине. Оние луѓе кои на сличен начин си ја обезбедуваат „поддршката на своето несвесно“ имаат многу поголеми шанси да издржат во своите нови одлуки – заклучува д-р Зоран Миливојевиќ.

Чекор по чекор

Според Александра Јанковиќ, новогодишните планови честопати пропаѓаат од една едноставна причина – затоа што се премногу амбициозни.

– Тие не успеваат затоа што поставивме многу големи очекувања за тоа што ќе правиме и, се разбира, тоа во континуитет. Тоа е многу подобар начин кога плановите, желбите и очекувањата се минимизираат, кога преку низа мали цели, чекор по чекор, ќе го постигнеме она што ни треба. Ја знаете таа позната приказна „сега ќе започнам со диети, водејќи здрав начин на живот …“, што, се разбира, воопшто не би било лошо, но во моментот кога ќе го поставиме како императив и кога плановите ќе бидат максималистички, ќе опструираме на првиот чекор – вели Александра Јанковиќ.

Внатрешен аплауз

Според неа, краткорочни планови не треба да се прават, туку само оние на дневна основа.

– За почеток, обидете се да видите како ќе реагирате еден ден, намалете ја малку диетата или барем не јадете што е штетно (ако е тоа така). Потоа, следниот ден, дајте си внатрешен аплауз за постигнатото и така натаму, ден за ден. Тогаш поминувате низ мали победи наместо да ја кревате скалата високо, а потоа се откажувате затоа што вашата цел изгледа премногу далеку и затоа што во меѓувреме нема задоволство – нагласува психотерапевтот.

Она што е исто така важно при секое планирање е скромноста.

– Ако има нешто позитивно во оваа криза (пандемија), тогаш тоа е дека таа нè научи кои се основните вредности и за што не треба да се грижиме. Ако до сега беше „за жал, не можам да одам на новогодишната прослава во оваа или онаа гардероба, ми изгледа лошо“ и слично, прашањето што си го поставуваме сега е како се чувствувам и како се луѓето околу мене. И дојдовме повеќе до нашата суштина, до ентериерот. Не е сè што вреди во животот и што е важно е некој надворешен гламур, туку она што го носиме внатре. Скромноста е дел од тој поинаков начин на живот, со благодарност за самиот живот што го добивме на подарок и кој сè уште го имаме – вели Александра Јанковиќ.