Нереална бамбусова шума чии кривулести патеки кријат бројни изненадувања

Сите овие патеки се украсени со различни скулптури и тунели изградени од гранки од бамбус, а на посетителите обично им се допаѓаат скулптурите на малите панди, кои, се разбира, одлично се вклопуваат во околината.

Зелената боја можеби не е нашата прва асоцијација на Јужна Кореја, развиена капиталистичка земја со која обично ги идентификуваме високите стаклени згради, бетонот, асфалтираните улици полни со брзи автомобили, градските гужви, високотехнолошките компании…

Но, Јужна Кореја може да ве изненади. Во својата потрага за намалување на емисиите на стакленички гасови, таа досега има инвестирано милиони долари во кампањата наречена „Зелена нова зделка“. Оваа земја се обидува да стане зелена оаза на нашиот свет, па ги обложија аеродромите и автопатите со соларни панели.

Тие дури ги вклучиле и своите велосипедисти на автопатот со изградба на велосипедски пат помеѓу лентите за автомобили, чиј покрив се состои од соларни панели. Тие произведуваат осветлување за остатокот од автопатот на еколошки начин, а исто така обезбедуваат доволно енергија за станици за полнење на електрични автомобили.

Во центарот на главниот град Сеул, посадени се т.н. шумски тунели кои го чистат воздухот и ги намалуваат температурите, а притоа дозволуваат воздухот да тече во градот кој долго време е оптоварен со пренатрупаност, индустрија и автомобили. Овие патишта се нарекуваат „патишта на ветерот“, а оние што ги поврзуваат веќе постоечките зелени површини во градот се нарекуваат „поврзувачки шуми“.

Сето ова не носи до прекрасна зелена оаза која не смеете да ја пропуштите доколку ја посетите Јужна Кореја. Таа се населила далеку од Сеул, на југот на Корејскиот полуостров, во градот Дамјанг. Во есен или зима нема да имате можност да видите многу зеленило, но она што ја прави посебна оваа оаза е нејзиното зеленило кое трае цела година.

Се работи за бамбусова шума низ која ве водат прекрасни кривулести патеки, поточно осум. Сите тие носат романтични имиња, како што доликуваат на овие прекрасни премини меѓу високите бамбуси – Патот на среќата, Патот на медитацијата, Патот на старите пријатели, Улицата на љубовниците, Преминот на старите спомени, Филозофскиот пат и други.

Сите овие патеки се украсени со различни скулптури и тунели изградени од гранки од бамбус, а на посетителите обично им се допаѓаат скулптурите на малите панди, кои, се разбира, одлично се вклопуваат во околината.

Посебна е и скулптурата посветена на кралот Ѓеонгмун, кој владеел во време на интензивни конфликти и глад и кој имал магарешки уши кои буквално му виселе од главата. Засрамен, постојано ги криел ушите, дури и пред својата сопруга. За непријатната тајна знаел само неговиот помошник, кој кон крајот на животот веќе не можел да живее со неа, па истрчал меѓу луѓето и почнал да вика „Кралот има магарешки уши!“.

Дури и бамбусовите дрвја не можеле да ја сокријат таа тајна, па ветровите на неговите шуми ги пренеле овие зборови далеку низ кралството. Една приказна вели дека кралот се налутил и наредил да се уништат шумите со бамбус, додека друга вели дека, разоткриен, решил да го направи најдоброто што може со своите уши: да ги користи за подобро да го слуша својот народ, што го направило голем крал.

Како и да е, неговата скулптура одлично се вклопува во бамбусовата шума, а кога ќе завршите со прошетката, ви препорачуваме да седнете во локално кафуле и да наздравите со вкусен чај од бамбус.