Сакате бел леб? Да знаете зошто е така бел, никогаш не би го јаделе!

Повеќето адитиви кои се користат за избелување на брашното, полесно обработување на смесата за пекарските производи и продолжената трајност поврзани се со низа незгодни здравствени реакции.

Џејсон и Мира Калтон, автори на книгата Rich Food Poor Food, за белото брашно и лебот го велат следново: “Ако не ги јадете ѓоновите на патиките, мислам дека не би требало ни азодикарбонамидот, кој е дел од лебот“. Објаснуваат дека станува збор за хемиски спој за избелување на брашното. Истовремено се знае дека овој адитив предизвикува астма, па затоа е забранет во некои земји.

Азодикарбонамид или азобисформамид е препарат кој може да биде жолт, портокалов или црвен, а служи како прехрамбен адитив. Познат е како Е927.

Свежо смеленото пченично брашно има жолтеникава боја и дава лепливо тесто кое тешко се обликува и пече. Со тек на време брашното природно побелува, па откако ќе отстои, се подобруваат и неговите својства. Но со цел овие процеси да се убрзаат, на брашното му се додаваат хемикалии и адитиви . Често користено средство за избелување е бензоил пероксид кој избелува и обезбојува.

Еден од нуспроизводите на овој процес е и алоксан, супстанција отровна за панкреасот и со време може да предизвика дијабетес.