Корона и витамини: што навистина помага?

Добро е познато дека може да се дискутира за многу работи. Но, секако е неспорно дека внесувањето на хранливи материи (микроелементи), како што се витамини и минерали, е од суштинско значење за функционирањето на имунолошкиот систем. Ова е веќе доволна причина за многу научници да започнат со истражување на микроелементи – за да утврдат дали насочената употреба на одредени може да го олесни текот на инфекцијата со ковид 19, да спречи тешки последици или дури и смрт на пациентот.

Витаминот Д е еден од најпопуларните предмети на истражување. Некои студии звучат ветувачки. Како што е работата на шпанскиот пулмолог Марта Кастило. „Ова е една од студиите што постојано се користат за докажување на ефектите од витамин Д“, вели Мартин Смолих, фармаколог и професор на Институтот за нутриционистичка медицина при универзитетската болница Шлезвиг-Холштајн во Либек.

Смолих истражува и микроелементи и додатоци во исхраната. Во време кога влијанието на витамини и минерали, било од идеолошки или економски причини, е многу претерано или омаловажувано и исмејувано, професорот Смолих се обидува да обезбеди диференцирана слика.

Врз основа на научни докази

Резултатот од студијата на истражувачот е оптимистичен на прв поглед: од 50 пациенти со ковид 19 кои примале витамин Д, само еден завршил на одделот за интензивна нега. Во втората група што беше предмет на истрага и во која не примија витамин Д, 50 проценти од пациентите мораа да одат на интензивна нега.

„Првиот важен чекор во ваквите студии е да се погледне како се составени групите“, вели Смолих. И за да се одговори на прашањето за ефектите на витаминот Д, групите ќе мора да се формираат идентично.

Методолошки чисто?

Но, токму тоа е проблемот. Студијата наведува неколку фактори на ризик и дава информации за тоа колку пациенти страдаат од одредени болести, како што е дијабетес тип 2.

„Само шест проценти од пациентите кои примале витамин Д биле дијабетичари, но 19 проценти од дијабетичарите биле во групата што примале плацебо“, објаснува Смолих.

Разликата е уште поголема кај пациенти со висок крвен притисок: 57 проценти од пациентите кои не примале витамин Д имале проблеми со висок крвен притисок. Во втората група, само 24 проценти од учесниците во студијата имале висок крвен притисок.

„Што значи дека во групата што не примала витамин Д имало и поболни пациенти“, сумира фармакологот. И таквите хетерогени групи на крајот го нарушуваат резултатот.

Но, не е само толку значајно: „Во случај на 19-та година, знаеме дека дијабетесот и високиот крвен притисок се фактори на ризик кои влијаат на потешкиот тек на болеста“, вели Смолих. „Значи, не е ни чудо што пациентите од групата што не е витамин Д, најверојатно, ќе завршат на интензивна нега.

Таквата студија, која не е методолошки чиста, не може да одговори на прашањето дали пациентите завршиле на интензивна нега затоа што немале витамин Д или поради претходни болести. Бројни други студии и прегледи заклучиле дека администрацијата на витамин Д нема значајно влијание врз болеста на ковид 19.