Поучна приказна за оние кои постојано се жалат

Еден ден, човек поминувал покрај некоја куќа кога видел старица во столица за лулање. Покрај неа, во иста столица се лулал старец и читал весник, а помеѓу нив на прагот од куќата лежело киче кое завивало, како нешто да го боли.

Човекот кој поминувал се изненадил, и се запрашал зошто кучето толку жално завива.

Следниот ден повторно поминал покрај истата куќа. Повторно го видел стариот пар кој седел во столиците, а кучето како завива.

Загрижен човекот си ветил дека доколку и утре ја види истата слика, ќе ги праша кој е проблемот со кучето.

Третиот ден, на свое изненадување повторно ја видел истата ситуација: старицата се лула, старецот чита весник, а кучето на истото место, жално завива.

Повеќе не можел да издржи:

-Извинете, госпоѓо – и се обратил на старицата – што се случува со вашето куче?

-Со него? – Он лежи на своите шајка.

Изненаден човекот прашал:

-Доколку кучето лежи на шајка, и доколку го боли, зошто тогаш едноставно не стане?

Старицата се насмеала и со пријатен глас одговорила:

-Значи, драг мој, го боли толку за да може да завива, но не доволно за да стане од тоа место.