Анти-бар: Црнохуморно место каде што со коктел се пишуваат последните зборови
Темната тема има позитивна цел. Сопственикот Чен Ксиаогуаи, кој страдаше од силна депресија, сакаше да им понуди на другите место каде што не би се чувствуваат сами со своите црни мисли …
На влезот во барот скриен во слепиот крај на Тајпеј, гостите се пречекуваат со скелет на бар столче со чаша вино и цигара. Тој е широко насмеан, потпирајќи се на ѕидот каде што стои познатиот цитат на Франц Кафка со прашање од Макс Брод дали има надеж над светот што ни е познат. “Изобилство на надеж”, одговори Кафка, “бесконечно многу, само не за нас”.
Добредојдовте во „The Misanthrope Society“, кафич кој нуди пауза од измислени шеги и необичен, бесмислен разговор со чаша пијалок и црн хумор. Чајот од островот Ghost (Ghost Island Tea) е еден од нашите омилени коктели, комбинирајќи водка, виски, текила, вермут, како и неколку капки калах. Се пие „No Longer Human“ кој се базира на саке и вотка, „Kafkaesque“ со вотка и кафе, а ако нарачате „Last Words“, ќе ве замолат да ги напишете своите последни зборови на една од картичките.
Исто како и хуморот, ѕидовите, менито и печеното пилешко се маринираат во традиционалната тајванска маринада. Додека јадат и пијат, гостите гледаат по sидовите и застануваат на познатите зборови на францускиот филозоф и писател Џан-Пол Сартр од драмата „Зад затворени врати“. Од неговиот пекол, декориран како париски салон, доаѓа познатата понуда „Пекол, ова се други“.
Но, темната тема има позитивна цел. Сопственикот Чен Ксиаогуаи, кој страдаше од силна депресија, сакаше да им понуди на другите место каде што не би се чувствувале сами со своите црни мисли.
„ Овде можеш да го мразиш светот колку ти душа сака“, вели Чен, додавајќи дека „The Misanthrope Society“ е всушност им посакува добредојде на широк спектар на карактери, без никакви предрасуди. Многу гости не пијат алкохол затоа што се на лекови, но доаѓаат да се дружат или да прочитаат некоја од психолошките книги.
Со оглед на тоа што менталното заболување во Тајван често е стигматизирано, многумина не сакаат да бараат помош од пријателите или семејството, туку се отвораат пред соговорниците кои нема да ги осудуваат, како што е Чен Ксиаогуаи кој стрпливо ќе ги сослуша за она што им лежи во нивните срца.
