Најсреќните луѓе не се оние што го имаат најдоброто, туку оние што го извлекуваат најдоброто од она што го имаат.
Група матуранти на престижен факултет по повод годишнина од дипломирањето, го посетиле својот стар професор. За време на посетата, разговорот се префрлил на работа: матурантите се жалеле на разни тешкотии и животни проблеми.
Професорот отишол во кујната да направи кафе, а кога се вратил во послужавникот носел филџани од разни големини и материјали: некои биле пластични, некои стакло, некои порцелан, некои скапи …
Кога студентите го поделиле кафето меѓу себе, професорот рекол:
„Имајте на ум дека убавите чаши се разграбани, додека останаа ефтините. И додека е нормално да го посакуваме најдоброто за себе, сепак тоа е извор на целиот наш стрес и проблеми.
Разберете дека самиот филџан не го прави кафето подобро. Најчесто едноставно е скапа, но понекогаш дури и го крие она што го пиеме. Всушност, сè што сакавте беше кафе, а не филџан. Но, вие намерно го одбравте најдоброто, а потоа погледнавте што „земаат“ другите.
Сега разберете: животот е кафе, бизнис, пари, позиција во општеството – сето тоа е филџан. Овие се само алатки за одржување на животот. Каков филџан имаме не го одредува квалитетот на нашите животи. Понекогаш сме толку фокусирани на филџанот што не разбираме како треба да уживаме во кафето.
Најсреќните луѓе не се оние што го имаат најдоброто, туку оние што го извлекуваат најдоброто од она што го имаат “.