Совети кои не помагаат
Општо, за огромното мнозинство на луѓе, пријателите се исклучително важен извор на стабилност што им овозможува да ги задоволат основните психолошки потреби за дружење, интимност и припадност. Со оглед на ова, се очекува дека во тешки животни ситуации најпрво ќе се обратиме до пријателите за поддршка и / или совети. Многу често ќе ги прашаме , а барањето совети понекогаш може, за жал, да го наруши нашиот однос со таа личност, особено ако тој или таа не сака или не знае како да нè советува. Сепак, иако пријателските односи понекогаш може да се заладат поради недостаток, во пракса тоа се случува многу почесто заради вишок совет, т.е. фактот дека мислењата што ги добиваме понекогаш се бескорисни, па дури и штетни. Имено, советите што ни ги даваат другите луѓе честопати се засноваат на нивните лични вредности, светоглед, верувања, стравови, желби и потреби. Ако се разликувате од вашиот пријател според овие карактеристики и особено ако тој не може да ја погледне ситуацијата од туѓа перспектива, многу е веројатно дека советот нема да ви помогне.
Да се даде или не лично мислење?
Во принцип, добар совет понекогаш е, особено во многу деликатна ситуација, многу тешко или невозможно да се даде. Никој, без оглед колку се грижи за вас, не може да го чувствува она што го чувствувате и да знае со што се соочувате и затоа во голем број на ситуации тој не може да ви даде јасен и совршен совет. И, во многу случаи, тие не постојат затоа што квалитетот на одлуките што ги донесуваме, зависи не само од надворешните околности и од објективните фактори, туку и од нашите потреби, вредности и сè што носиме во нас, што другите главно само делумно го знаат. Се разбира, тоа не значи дека воопшто не треба да давате совети на пријателите или дека треба да паничите и да избегнувате да одговарате на прашања за тоа што би правеле во ситуација. Добро е да ги одржувате личните мислења тивки, на пример, во случај да мислите дека другата личност ќе ве слуша некритично затоа што, на пример, за нив е премногу тешко да преземат одговорност во ситуација. Но, во повеќето случаи, тоа не е случај, затоа слободно споделете со пријател што би правеле во ситуација, но исто така потенцирајте дека не мислите дека тој треба да го следи вашиот пример. Сите ние се разликуваме едни од други и во ред е да се избере поинаку во исти ситуации. Затоа, слободно изразете и аргументирајте ја својата позиција, но исто така укажете дека ова е ваш став, а не она што го очекувате од пријателот. Ако имате какви било специфични мисли за тоа што би било добро за личноста што ја советувате, не плашете се ниту да го искажете, но повторно, потенцирајте дека тоа е вашето гледиште, а не објективната вистина и одлуката оставете ја на неа/него.
Емоционална поддршка
Секој во криза има потреба од емоционална поддршка од пријатели пред сè, и, особено ако се соочи со исклучително кризна состојба, чувство на припадност и безбедност што ја нарушува оваа состојба. Треба некој да ја доживее, да ја слуша и да сочувствува со неа. Ако е во услови на голема несигурност, потребна е некој кој ќе даде чувство на стабилност, кој ќе ја потсети на она што навистина е и предностите што ги поседува што можат да и помогнат да ја реши успешно проблемот. Пријателот може најдобро да му помогне на човекот во криза со тоа што е со него, поддржувајќи го каков што е, со тоа што го теши и му покажува дека верува во него и неговата способност успешно да ја надмине кризата.