Списи за Храмот – прв дел
Списите за Храмот (11Q19) беа речиси откриен во 1956 година во пештерата 11, која се наоѓа околу два километри северно од Кхирбет Кумран. Ракописот е напишан на хебрејски во доцниот втор темплерски период (во првата половина на првиот век од нашата ера), на тенка животинска кожа (една десетина од милиметарот), што го прави најтенкиот пергамент пронајден досега во пештерите на Кумран. Две други копии од истиот состав, исто така, излегоа на виделина: еден во пештерата 11 (Списите за Храмот [11Q20]), и друг (можеби фрагмент од копија од последниот дел на работата) во пештера 4 (4Q Списите за Храмот [4Q524]) . Повеќето научници веруваат дека сите три ракописи се копии на оригиналот составен во Израел во втората половина на вториот век п.н.е. (по 120 години п.н.е., можеби за време на владеењето на Иван Хиркан I).
Списите за Храмот се состојат од 18 листови на пергамент, од кои секоја има три или четири колони на текст. Вкупната должина на списите е 8,146 метри; претставува еден од најдолгите списи откриени во Кумран пештерите. Втората половина – внатрешниот дел на списите – е подобро сочуван од првиот.
Списите обезбедуваат детали за Божјите заповеди (на Мојсеј?) во однос на изградбата и работата на Храмот. Се претпоставува дека треба да биде еден вид на “нова Книга на Мојсеј”, која систематски ги комбинира законите на храмот и на жртвите (главно од книгите на Егзодусот, Левитски и Броевите) со новата верзија на овие закони како прикажување во Новиот закон, поглавие 12-23.
Храмот сочинува, како што е опишано во книгата, три концентрични квадратни дворови, со цел да го претстават кампот на Израелците во пустината. Компаративно, како Израелскиот камп, така и утопискиот Храм беше сместен во центарот на внатрешниот двор, со олтар за принесување на жртви и други предмети, зрачејќи со својата светост на целата територија на евреите и во Израел.
Централното прашање поврзано за потекло на ова дело: Додека списите имаат многу заеднички карактеристики со останатите работи откриени во пештерите во близина на Кумран, неколку изјави на претставниците, од редот “синови на Светлината” и концепти како што се верувањата во судбина, недостигаат и не се пронајдени.
Многу научници сметаат дека списите сеуште се наоѓаат изолирани некаде во Кумран. Додека, други ја отфрлаат поврзаноста со Кумран заедницата, сметајќи дека тие потекнуваат од некои свештенички (можеби Задоките) кругови, и дека книгата е скриена во пештерата од страна на свештенички поборници пред нивното преселување од Ерусалим, пред неговото уништување од страна на Римјаните во 70 години од новата ера.
