Станија за време на војната со нејзиниот брат и мајка избегале од Хрватска во Србија.
„Беше многу тешко и после војната се селевме 26 пати. Немав што да и дадам на Станија и нејзиниот брат да јадат, буквално! Се снаоѓав како умеев и знаев за тие да не гледаат и да не страдаат како мене. Мрзневме, бевме гладни и ми беше ужасно тешко поради нив. Година дена не сме виделе месо . Кога после година дена за прв пат им спржив шницла Станија ме праша дали е тоа вистинско месо…“ раскажува Славица, мајката на Станија.
