Не верувам дека постои човек што не знае што значи менување на улогите во љубовта. Тоа е моментот кога некого си сакал со целото свое срце и душа, а тој не го оценил тоа. Но времето лекува и ти забораваш, а тој – никогаш! Тој се вљубува во тебе точно во моментот кога ќе свати дека те изгубил! И по тој повод решив да споделам со вас една приказна која можеби ќе ви звучи доста познато.
Тој: Не сум те видел така расположена долго време.
Таа: Не си се свртел назад долго време.
Тој: Поубава си од порано. Заборавив како ти светеа очите кога ме гледаше.
Таа: Јас се сеќавам – ти сам се откажа од нив.
Тој: Ти беше сеуште мала, бараше премногу внимание, јас сакав да се чувствувам слободен.
Таа: Сега си слободен.
Тој: Но сега сум осамен.
Таа: Зошто?
Тој: Затоа што никој нема потреба од моето внимание.
Таа: Зошто ме гледаш така?
Тој: Ти ги гледам очите.
Таа: И што виде во нив?
Тој: Гледам колку многу си ме сакала, и колку те болело.
Таа: Како препозна?
Тој: Гледаш рамнодушно, со истиот поглед со кој јас те гледав на времето, а сега јас те гледам исто како моментот кога ти ме погледна и свати дека си ме изгубила засекогаш!