Пештерите, храмовите и гробниците во Петра откриваат остатоци од исклучителна цивилизација.
Античкиот град Петра во Јордан е познат по појавувањето во филмот Индијана Џонс и последната крстоносна војна. На повеќето луѓе им е познат како фасцинантна креација, поради што многумина се прашуваат како луѓето воопшто изделкале такво големо здание во камен насред пустина?
Сировата убавина на Петра привлекува милиони посетители. Целиот град е како уметничко дело, насликано на платно од природен камен кој ја менува бојата секој час.
Преку елегантното здание на Свилената гробница светлината се прекршува во нијанси на црвена, сина и окер боја, додека подот на црквата од времето на Византијa сеуште е поплочен со живописни мозаици. Таканаречениот Град на Ружите потсетува на саќе од рачно врежани пештери, храмови и гробници во розеви пештерски камења во високите пустини на Јордан пред околу 2000 години.
Скриен со текот на времето и со променливиот песок, Петра ни зборува за загубената цивилизација Nabatean, номадскиот пештерски народ чие царство никнало од овие врвови, и неверојатното богатство растеше преку трговијата со темјан.
Градот Ракму, кој Грците го нарекле Петра, со текот на времето станал најубавиот град на Nabatean, и преку него се поврзувале патиштата на караваните кои патувале помеѓу Медитеранот и Арапското море, од Египет до Сирија и надвор, до Грција.
Контролата над изворите со вода и речиси волшебната способност да исчезнат помеѓу пукнатините во карпите, им осигурале на Набатеанците да останат неосвоени со векови.
Петра беше откриен во 1812 година од страна на швајцарскиот истражувач Јохан Бурхарт и не престана да нè изненадува со своите тајни. Дури и денешните археолози испитале помалку од половина ископ, а со помош на сателити, во 2016 година, била откриена и големата структура која останала закопана во песок.
Не е чудно што Петра и понатаму претставува најпопуларната туристичка дестинација на Јордан, и е едно од најпочитуваните места што претставуваат светско наследство.
Петра е отворена за туристите во текот на целата година, така што сами треба да изберете кога сакате да ја посетите.
Пролетта и есента нудат најпријатно време со фантастични прекршувања на светлината, додека летните температури се превисоки. Јануари и февруари се најладните месеци со ретки врнежи.
Запомнете дека Петра се наоѓа на висина така што ноќите се ладни.
Изгревот и зајдисонцето се време на денот кога Петра е волшебна со бои што сепрекршуваат и менуваат, така што треба да дојдете рано и останете до доцна!