По некое непишано правило некако послатко е сето она што ни е забрането, па и во љубовта. Всушност прво треба да се прецизира што е забранета љубов. Под “забранета” може да се подразбира љубовта која не може да оживее и останала неисполнета поради ред причини – поради невозвратени чувства, осуда на родителите (особено во минатото, кога свадбите се регулирале со родителите, тоа била една суштинска причина за претворање на љубовта меѓу две лица во забранета), поради различна вероисповест и др.
Според многу луѓе неостварената љубов е особено силна и тешко се заборава. Забранетата љубов може да биде и само во соништата, кога во мислите водат до една идеализирана слика на вашиот љубовник. Имагинацијата слика убави сцени со тој човек, но разумот кажува дека е подобро да остане само сон.
Некои жени се родени мечтателки, бегаат во вашите соништа, кога имаат конфликт со партнерот, во соништата наоѓаат утеха, но потоа повторно се враќаат во реалноста кај мажот, кого го сакаат и со кого сосема нормално понекогаш се расправаат.
Не сите жени, сепак успеваат да одолеат на искушението и сакаат да ги претворат своите соништа во реалност. Неверството е најболниот вид забранета љубов, но и по слаткиот според многу луѓе. Под забранета љубов може да се разбере и љубовта кон оженет човек.
За жал, повеќето луѓе се подготвени да го сакаат она што немаат и да не можат да го ценат она што имаат.
Така е и во љубовта за некои луѓе. Партнерот не претставува предизвик, имаат сигурност, а безбедното е здодевно. Забранетото според многу луѓе е интересно и привлечно. Така размислуваат многу луѓе и толку овој начин на размислување ги води до забранетата љубов.