Дванаесетгодишниот студент Јарослав Јеригин за малку ќе умреше минатата година – срцето му застана скоро половина час, но лекарите успеаја да го вратат детето од работ на смртта.
Денес, Јарослав не се разликува од неговите врсници, играјќи безгрижно со својата помлада сестра, но пред десет месеци не можеше да зборува или да држи нешто потешко од вилушка. Рехабилитацијата на детето сè уште трае.
Инцидентот се случи во октомври минатата година. Според мајката на Јарослав, Екатерина Прокопенко, нивното семејство го дели животот на „пред“ и „после“ тој ден.
Вечерта момчето легнало, а по некое време родителите слушнале чудни звуци од собата, а кога влегле, го нашле своето дете веќе поплавено. Жената веднаш повикала брза помош и нејзиниот брат, кој започнал да му прави срцева масажа на момчето. Мајката на момчето не се надеваше дека брзата помош ќе може да помогне – туку дека таа само ќе ја соопшти смртта и ќе си замине. Сепак, лекарите од тимот за брза помош одбија да се предадат и штом пристигнаа, тие го заменија чичкото на Јарослав и се обидоа да го поместат срцето на момчето по половина час.
- Пулсот се појави и исчезна. Ме избркаа од собата затоа што бев во состојба на паника, но веројатно цел живот ќе го паметам лицето на тој лекар – како тој се бореше за животот на моето дете – до замор, до исцрпеност – вели мајката на детето.
По стабилизацијата, Јарослав бил пренесен во болница и таму бил надвор од животна опасност. - Моментот, кога добивме трошка надеж, беше на почетокот на јануари кога го изговори првиот збор „мамо“. Тоа беше зрак светлина што го осветлуваше царството на темнината во која се наоѓавме – вели Екатерина.
Во моментот, Јарослав речиси се опорави: оди, трча, комуницира со пријателите, се обидува да ги надополни сите промашени домашни натпревари. Светлана Валијулина, раководител на одделот за рехабилитација на Институтот за итна детска хирургија и трауматологија, смета дека момчето целосно ќе се опорави.
Лекарот за брза помош што го спаси момчето, Петар Давидов, е сигурен дека тоа што се случи може да се нарече чудо и дека овој случај може да се нарече уникатен во медицинската пракса.