Светата тајна на осветувањето на маслото (јелеја) понекогаш се нарекува џелеј осветување или јелеосветување, а во Русија е оспорувана затоа што, по правило, го извршува собор од седум свештеници, иако можеби и помал број
Се состои од неколку молитви на свештеници и помазание на болни со осветено масло, преку кое Божјата благодат работи за заздравување на душата и телото.
Оваа Света Тајна го лечи телото од неговата беспомошност и ја чисти душата од нејзините гревови.
Како што е веќе познато, постојат седум свети тајни. Некои од нив се задолжителни и опфатени за сите верници: Крштевање, Миропомазание, покајание и причест; Тајната на бракот за најверниците, свештенството за црковниот клир; и Евхаристија за болни (физички и духовни).
Светата тајна на Евхаристијата може да се повтори неколку пати. Сите верници можат да учествуваат во него (доколку е потребно неколку пати годишно), а осветеното масло и брашно може да го користи секој православен крстен и помазан верник. На посебно барање, болниот мора да се подготви за оваа Света Тајна со покајание и признавање на своите гревови, и по или пред Евхаристијата, учествува во Светите Христови Тајни.
Во наше време, оваа Света Тајна ја извршуваа свештеници индивидуално, само на барање на верниците, а главно за време на итни случаи и големи искушенија, и редовно се изведува за време на постот, на големите празници и за време на Божиќниот пост. Сите верници што учествуваат во Светата тајна на помазанието можат да донесат списоци со членови на семејството и роднини за да му ги предадат на свештеникот.
Која е целта на помазанието и од кога потекнува?
„Ако некој од вас е болен, нека ги повика старешините во црквата и нека се молат на Бога за него, а молитвата на праведниците ќе ги лекува оние што бараат исцелување од Бога“ (Јаков 5:14).
Вака пишува Светиот апостол Јаков во своето послание и ни покажува точно во кое време и на кој начин е утврдена Светата тајна на Евхаристијата (Тајната на осветувањето на маслото).
Црквата ја утврди оваа Света Тајна заснована на зборовите Господови, упатени до Неговите ученици кога ги испрати да проповедаат: Лекувајте ги болните, исчистете ги лепрозните “(Мт 10, 8). Како потврда за ова служат и зборовите на светиот евангелист Марко, кој раскажува како светите апостоли, кога Господ ги испратил да проповедаат, ги лекувале болните: И кога излегоа, проповедаа да се покајат. И многу демони беа протерани; и тие помазаа со масло многу болни и лекуваа (Марко 6: 12-13). Сето ова сведочи за божественото воспоставување на Светата Тајна на Евхаристијата. Врз основа на црковните историски споменици, доаѓаме до заклучок дека Светата тајна на Евхаристијата над болните била извршена во првиот и во следните векови на Црквата Христова.
Во Светата тајна на Евхаристијата, Бог Светиот Дух доаѓа на помош кога човечкиот живот се наоѓа во голема неволја и опасност од болест и немоќ. Го зајакнува, зајакнува и лечи пациентот. Целта на оваа Света Тајна е простување на гревовите и враќање на здравјето на болното лице. „Тогаш Исус го најде во храмот и му рече: Ете, оздравен си; не греши повеќе, за да не ти дојде полошо. (Јован 5:14). Вежбата на оваа Света Тајна била пренесена на епископите и свештениците по наредба на апостолите. Светиот апостол Јаков сосема јасно пишува: „Ако некој од вас е болен, нека ги повика старешините на црквата и нека ја прочита молитвата над него и нека му помогне со масло во името на Господ. И молитвата со вера ќе му помогне на болниот, и Господ ќе го воскресне, и ако згреши, ќе му биде простено “(Јаков 5: 14-15).
Оваа света тајна ја извршуваат седум свештеници, во црквата, ако болното лице може да стане од кревет, или дома, меѓу насобраните луѓе. Соодветно на тоа, самиот чин се состои од седум читања од Апостолите, седум читања од Евангелијата, седум молитви и ист број на помазанија. Бројот седум беше избран како знак на седумте дарови на Светиот Дух, следејќи го примерот на седумте молитви на пророкот Илија со кои ги заклучи небото и седумте потопувања на сирискиот Неман на Јордан, откако беше исчистен од лепра. Во случај на вонредна состојба, мал број свештеници можат да ја извршат Евхаристијата.
Заради усовршување на Светата Тајна на Евхаристијата, на неа е поставена трпеза и двор со пченица или брашно, чии зрна се симбол за почеток на нов живот, заздравување од болести и универзално воскресение. „Празната ламба“ е ставена на врвот, односно садот во кој се истура маслото, како видлив знак на благодатта на зацелување, и виното, како знак на Крвта Христова излеана за нашето спасение. Маслото и виното се комбинираат за да го имитираат лекот што го користи добриот Самарјанин (Лука 10:30). Седум мешунки подготвени за помазание (завиткани во памучна волна) се ставаат околу пченицата; евангелието и крстот исто така се ставени на масата. Свештениците облечени во тешка стоење стојат околу масата со запалени свеќи во рацете. Свеќи се даваат и на сите присутни, почнувајќи од самиот пациент.
Целиот чин може да се подели на три компоненти:
1. Молитвена пена,
2. Осветување на маслото и
3. Помазување на болните со маслото.
Во случај на опоравување на пациентот, преостанатото масло гори во лустери, а во случај на смрт на пациентот, се истура попречно на телото на починатиот. За секој пациент, ова масло е секогаш освежено.