Љубовта е чудна работа кога ќе сфатиме како некој може да нè привлече
Веројатно ви се случило дека некој ве сакал или ве привлекол и дека воопшто не се вклопува во вашиот стил на човекот што го сакате.
Можеби ви се случило дека дури и на ментално ниво немате ништо заедничко со личноста која ве привлекува, но навистина ви се допаѓа.
Ако не разберете како се случува ова, ние ќе ви кажеме дека е виновен вашиот нос или чувството за мирис.
Науката докажа дека главниот елемент на привлекување е невидлив, па според природата на нештата што ги привлекуваме луѓето чиј имунолошки систем е различен од нашиот, затоа што со тоа на потомството му се гарантира еволутивна предност. И се проверува со „намирисување“.
Интересна студија од Швајцарија се обиде да ја утврди врската помеѓу изборот на партнер и мирисот на телото. Студијата ја водеше Клаус Ведекинд, зоолог од Универзитетот во Берн, кој побара од испитаниците да мирисаат маици што ги носат странци два дена. Требаше да го утврдат степенот на привлечност на нивните мириси. Во истражувањето што беше направено со маиците, луѓето мораа да го користат своето чувство за мирис, да ги мирисаат маиците и да одлучат кој мирис најмногу им се допаѓа.
На крајот на студијата, се покажа дека учесниците најчесто избирале маици што ги носат луѓе со сосема различен комплекс од нивните (главниот хистокомпатибилен комплекс кој произведува силен имунолошки систем кај бебињата). Ова беше потврда за првичната претпоставка на научникот дека мирисот е измешан со нашиот избор на партнер и дека има многу малку што би можеле да сториме за да се спротивставиме.
Оние мириси кои, всушност, нè прават да избереме соодветен или несоодветен партнер, се нарекуваат феромони. Феромоните се хемикалии без мирис, секретирани од растенијата, габите, инсекти и животни, во овој случај луѓе, преку пот, солзи и урина. Во животинското и растителното царство, широко е прифатено дека феромоните се излачуваат за да пренесат порака, сигнал до членовите на истиот вид за сексуална привлечност и „оптимална плодност“.
Феромоните всушност не се чувствуваат со чувството за мирис, туку се откриваат од страна на вмероназалниот рецептор, кој се наоѓа во основата на носната празнина и испраќа сигнал до мозокот. Некои веруваат дека кај луѓето, овие хемиски пораки ги прима дел од мозокот познат како хипоталамус, честичка од сивата материја која произведува окситоцин – исто така познат како „љубовен хормон“. Тој е одговорен за социјалната врска, мајчинска љубов и сексуалното задоволство.
Чувството за мирис е едно од најмалку истражените сетила, но научниците полека почнуваат да ги откриваат сите негови улоги во различни сфери на животот. Една студија открила дека жените биле многу повеќе загрижени за мирисот на потенцијалниот партнер отколку неговиот изглед, и дека 13% од мажите и 52% од анкетираните жени спиеле во облеката на партнерот заради неговиот мирис.