Дали некогаш сте биле лути на некого кога сте биле гладни? Или некој луто ви се обратил кога бил гладен? Ако одговорот е да, сте доживеале „hangry“ – феномен кога некои луѓе стануваат мрзливи и раздразливи кога се гладни.
Причините за оваа појава лежат во одредени процеси кои се случуваат во телото кога му е потребна храна и зависат од нивото на гликоза во крвта.
Јаглехидратите, протеините и мастите во сè што јадете се разложуваат на едноставни шеќери (како гликоза), амино киселини и слободни масни киселини. Овие хранливи материи минуваат во крвотокот, од каде се дистрибуираат до органите и ткивата и се користат за енергија.
Како што поминува времето по последниот оброк, количината на овие хранливи материи што циркулираат во вашиот крвоток почнува да се намалува. Ако нивото на гликоза во крвта се намали доволно, мозокот ќе го доживее тоа како ситуација опасна по живот.
Едноставните работи како концентрирање и значаен разговор може да станат тешки кога сте гладни. Друга работа што може да стане потешка е однесувањето во рамките на општествено прифатливите норми, како што се контролирањето на гневот и раздразливоста.
Освен падот на концентрацијата на гликоза во крвта, друга причина зошто луѓето можат да станат раздразливи кога се гладни е контрарегулаторниот одговор на гликозата.
Кога нивото на гликоза во крвта ќе падне до одреден праг, мозокот испраќа наредба до неколку органи во телото за синтеза и ослободување на хормони кои го зголемуваат количеството на гликоза во крвта, вклучително и адреналин и кортизол.
Овие два хормони се всушност хормони на стрес кои се ослободуваат во крвотокот во сите видови на стресни ситуации. Исто како што може да викате во бес на некого, како одговор на стресот – поплавата од адреналин што ја добивате може да предизвика слична реакција.
Друга причина зошто гладот е поврзан со гневот е тоа што и двајцата ги контролираат заедничките гени. Производот на еден таков ген е невропептидот Y, природна хемикалија на мозокот што се ослободува во мозокот кога сте гладни. Го поттикнува незаситното однесување во исхраната со тоа што делува на различни рецептори во мозокот, вклучувајќи го и оној наречен Y1 рецептор.
Освен што делуваат во мозокот за да го контролираат гладот, неуропептидниот рецептор Y и Y1 го регулираат и гневот или агресијата. Според тоа, луѓето со високи нивоа на невропептид Y, исто така, имаат тенденција да покажуваат високи нивоа на импулсна агресија.
Додека многу физички фактори придонесуваат за гнев, психосоцијалните фактори исто така играат улога. Културата влијае на тоа дали ќе изразите вербална агресија директно или индиректно.