Живеењето во заедница каде постои меѓусебно почитување на партнерот, разбирањето и љубовта значително придонесуваат за менталната и физичката состојба на поединецот.
Досегашното истражување потврди дека луѓето кои се во брак живеат подолго од оние кои се слободни.
Ова се случува затоа што постои зголемена секреција на хормонот на среќата, односно серотонинот, кога сме покрај саканата личност.
Се чувствуваме подобро, имаме повеќе сила и подготвени сме да ги решиме проблемите и предизвиците со кои се соочуваме заедно. На овој начин, лачењето на стресните хормони (кортизол) е значително намалено.
Кога станува збор за хормоналниот статус, главната разлика помеѓу мажите и жените е во тоа што жените имаат прогестерон и естроген, а мажите тестостерон (машки хормон). Се верува дека во брачните односи постои намалена секреција на тестостерон, кој е поврзан со проблеми со коските, прекумерно гоење, но и намалена желба за секс.
Истражувањата покажаа дека мажите на возраст од 30 до 60 години имаат пад на нивото на машкиот хормон, што значи дека добиле вишок килограми, стануваат помалку физички активни и самоиницијативни кога станува збор за сексуални односи со нивниот партнер.