Како настанале вицовите за глупавите русокоси?!
Митот за русокосите е толку распространет што дури и научниците „проверија“ дали русокосите се „навистина толку глупави“.Како настанале вицовите за глупавите русокоси?!
Шегите со глупавите и промискуитетни русокоси се толку бројни што дури и русокосите не се навредуваат веќе долго време, но тие имаат подолга и попроблематична историја отколку што можете да замислите.
Митот за русокосите е толку распространет што дури и научниците „проверија“ дали русокосите се „навистина толку глупави“.
Резултатите од студијата спроведена од Универзитетот во Охајо покажаа дека просечниот коефициент на интелигенција кај сите русокоси кои го полагале тестот е 103,2, бринетите 102,7, црвенокосите 101,2, додека црните жени се на последното место, со просечен коефициент на интелигенција од 100,5. Сепак, креаторите на шегите не брзаа да им се извинат за клеветата на русокосите, ниту пак почнаа да смислуваат шеги за „глупави црнки“.
И дали некогаш сте размислувале од каде потекнува овој мит? Од убавата и несреќна Мерилин Монро? Од Памела Андерсон и нејзините силиконски гради? Не. Се чини дека митот за „глупави русокоси“ е малку постар.
Русокосите како предмет на потсмев во антиката
Наводно, дури и во антиката, русокосите жени лошо поминувале. Имало многумина кои се обидоа да ја осветлат косата со помош на разни природни помагала, што било предмет на општо исмевање. Но, тогаш зошто го правеле тоа? За да ги привлечат мажите.
Експертите ја објаснуваат причината за привлечноста на руса коса асоцирајќи ја на младост и невиност, бидејќи претежно децата имаат природно светла коса. Па, можеби тука има извор на предрасуди за русокосите.
.jpg)
Британските русокоси
Сепак, митот за русокосите влезе во популарната култура благодарение на британската претстава што беше изведувана на крајот на 19 век. Во 1868 година, четири русокоси актерки изведоа бурлеска претстава во Њујорк, која првично го привлече вниманието на дежурните моралисти неподготвени за жени кои танцуваат оскудно облечени, во „жешки панталончиња“.
Тие проценија дека „нема уметнички талент“, туку само се работи за покажување на телото, така што „британските русокоси“ наскоро беа прогласени за „зашеметени русокоси“, чии настапи треба да бидат придружени со посебно предупредување.
Господата претпочитаат русокоси
Кога американската писателка Анита Лус го објави романот „Господата претпочитаат русокоси“ во 1925 година, митот беше дополнително разработен и тој беше запечатен со култен филм заснован на ова дело. Главната хероина на романот, убавата, површна и русокоса Лорелај Ли (во филмот ја игра Мерилин Монро), стана олицетворение на сите предрасуди – низ животот се пробива со помош на својот изглед, убедена е дека „дијамантите се најдобри пријатели на жената“, а моралните дилеми за неа се непознати.
Во шеесеттите, рекламите за боја на коса го лансираа и познатиот слоган „Дали е вистина дека русокосите подобро се забавуваат“, што може да се сфати поинаку, но дефинитивно придонесе за ширење на митот дека русокосите се девојки за забава; со самото тоа не многу сериозни, дури и плитки … Да не речеме глупави.