Познато е дека добриот сон позитивно влијае на функционирањето на една личност и дека лошиот сон и непроспиената ноќ можат да придонесат само за лоша ментална и физичка состојба.
Од друга страна, исто така е познато дека животот на самец или осаменоста, особено кај помладите луѓе, можат да влијаат на развојот на депресија, анксиозност или дебелина, што исто така негативно влијае на психичката и физичката состојба.
Истражувањата во Англија и Велс обезбедуваат податоци за можната корелација помеѓу осаменоста и несоницата кај помладите луѓе. Во студијата учествувале повеќе од 2.200 лица на возраст од 18 до 19 години. Според податоците, помеѓу 25% и 30% од учесниците во студијата понекогаш се чувствуваат уморни, додека 5% често се чувствуваат уморни.
Повеќето учесници во истражувањето во моментов живеат на универзитети далеку од дома, што може да биде главната причина за осаменост, додека причината за недостаток на сон е чувството на поголем страв за личната безбедност и сигурност токму поради таа осаменост. Ваквата асоцијација е особено изразена кај луѓето кои биле изложени на некаква форма на насилство во раното детство.
Поврзаноста помеѓу осаменоста и слабиот сон беше 70% поголема кај оние кои доживеале најтешки форми на насилство како деца. Минатото изложено на насилство кај помладите често создава чувство на несигурност, што влијае на социјалниот живот и зависи од тоа дали лицето се чувствува осамено и безбедно, дали живее сам или не.
Истражувачите наведуваат дека е многу важно да се препознаат и, доколку е можно, да им се помогне на сите помлади луѓе кои го имаат овој проблем.
Подобрата комуникација со околината, или самоиницијативно или во форма на групна советодавна терапија, е најдоброто решение за овие два поврзани проблеми.