Со разбирање што се случува во нашето тело, можеме да научиме да го контролираме стресот, вели Мајкл Ј. Портер, предавач по Молекуларна генетика на Универзитетот во Ланкашир.
Тој вели дека стресот не мора секогаш да е лош. Стресот не прави побрзи, посилни, поагилни, а нашиот мозок работи подобро, се сеќава на детали… Затоа некои луѓе се подготвени да влезат во стресни работни ситуации или да учествуваат во екстремни спортови. Проблемот е стресот што не е под контрола: може да не „замрзне“ на место, а мозокот, како да престанал да работи, станува неспособен за размислување.
Ова, на пример, може да им се случи на луѓето кои се ужасно нервозни поради јавните настапи. Голем проблем и опасност по здравјето е хроничниот стрес, и тоа е еден вид стрес со кој треба да се бориме со сета сила – длабоко дишење, медитација, размислување за тој момент, не премногу за минатото и иднината.
Што се случува во телото кога сме под стрес?
Кога се чувствуваме под стрес, нашето тело влегува во вонредна состојба, како некој да притиснал – турбо. Се се забрзува во нашиот организам, на некој начин стануваме „супер човек“. Стануваме крајно будни, способни брзо да реагираме.
Мозокот работи брзо, меморијата се зголемува и ние сме во состојба да се сетиме на секој детал од она што го гледаме, слушаме или чувствуваме. Тогаш ни се чини дека времето застанало, како, на пример, по сообраќајна несреќа. Во телото, поточно во делот на малиот мозок што го нарекуваме хипоталамус, се активира цела серија хормони, стимулирани со ослободување на CRH хормони, пренесува Daily Mail.
Ова резултира со брзо дишење, зголемен крвен притисок и отчукувањата на срцето. Крвта се движи од другите делови на телото кон мускулите – што резултира со поголема сила и издржливост.
Работата на имунолошкиот систем се забрзува, а крвта се подготвува за згрутчување – во случај да се повредиме.
Мозокот почнува да работи подобро и подобро – се храни со повисоки дози на гликоза и кислород. Нашето тело работи во стресни ситуации како мотор кој, ако работи со тоа темпо предолго, ќе се прегрее и изгори.
Физиолошките промени, вклучувајќи висок крвен притисок, повисоко ниво на гликоза во крвта и намален апетит, се важни на краток рок за прилагодување, што обично предизвикува многу мала штета.
Тишината има корисен ефект врз стресот
Иако не слушаме многу постојани звуци бидејќи сме навикнати на нив, тие негативно влијаат врз нашите мозочни клетки, кои никогаш навистина не можат да се одморат од овие дразби. Научниците велат дека седењето во тишина има корисен ефект врз луѓето и ја поправа штетата предизвикана од премногу звуци. Кога има тишина, мозокот се смирува, а потоа се чувствуваме смирени и мирни.
Тишината не смирува и успорува, а со тоа ни дава можност да се ослободиме од насобраниот стрес.