Начинот на кој размислувате за иднината може многу да влијае на вашето здравје. Ако размислувате позитивно, вие сте оптимист, а ако размислувате негативно, вие сте песимист. Ова е поврзано со здравјето, покажуваат студиите.
Повеќекратните студии покажуваат силна врска помеѓу повисоките нивоа на оптимизам и намалениот ризик од состојби како што се срцеви заболувања, мозочен удар и когнитивно оштетување. Неколку студии исто така го поврзуваат оптимизмот со поголема долговечност.
Една од најновите студии, објавена оваа година, доаѓа од истражувачот од Харвард Т.Х. Chan School of Public Health во соработка со колеги од други универзитети. Откриено е дека постарите жени кои имале највисоки оценки за оптимизмот живееле во просек 4,4 години подолго од оние со најниски резултати. Резултатите важеа за сите раси и етникуми.
Зошто оптимизмот би направил таква разлика?
Експертите нудат различни објаснувања: луѓето кои се оптимисти подобро се справуваат со предизвиците на секојдневниот живот и имаат помала веројатност да доживеат стрес од луѓето со помалку позитивни ставови.
Тие имаат поголема веројатност да јадат добро и да вежбаат, а често имаат посилни мрежи на семејството и пријателите кои можат да обезбедат поддршка. Исто така, луѓето кои се оптимисти имаат тенденција поефикасно да се вклучат во стратегиите за решавање проблеми и подобро да ги регулираат своите емоции.
Како изгледа оптимизмот во пракса? Колумнистката Џудит Грам разговараше со неколку постари возрасни лица кои се идентификуваат како оптимисти, пишува US News.
Патриша Ривс (73) од Оклахома Сити вели: “Имав прилично добар живот, но имав трауми, како и сите други. Мислам дека мојата вера и мојот оптимизам ме извлекоа”.
Долгогодишна учителка и директорка на училиште, Ривс се пензионирала за да се грижи за нејзините родители и нејзиниот втор сопруг, баптистички министер, пред тие да починат. За време на пандемијата на Ковид-19, таа рече: „Ја развив мојата духовност“.
– Можете да го видите доброто во секоја ситуација или можете да го видите негативното. Кога нешто не оди како што сакам, претпочитам да се запрашам: „Што учам од ова? Каква улога имав во ова и дали повторувам модели на однесување? Како можам да се сменам?“ – рекла таа.