Прилично е изненадувачки што нашите тела можат да го почувствуваат времето додека сме во длабок сон – но како точно функционира тоа?
Па, нашето тело е контролирано од сноп од нерви познати како супрахијазматично јадро, сместени во средината на мозокот. Нервите играат витална улога во контролирањето на нашиот крвен притисок, температурата на телото и што е најважно во разоткривањето на оваа научна мистерија, нашето чувство за време. Супрахијазматичното јадро може да одлучи и кога се чувствуваме поспани и кога сме будни, за да знаете кого да обвините кога сакате да дремнете и покрај тоа што спиевте осум часа претходната ноќ. Вашиот телесен часовник реагира на рутината, станувајќи поефикасен кога одите во кревет секоја вечер во исто време и се будите секое утро во исто време, известува Lad Bible.
Протеинот наречен PER е исто така многу важен во оваа ситуација бидејќи го регулира вашиот циклус на спиење и будење. Нивото на протеини ќе расте и ќе опаѓа во текот на денот, со максимум навечер, а најниско во текот на ноќта. Ниското ниво на овој протеин ќе доведе до низок крвен притисок, што ќе нè направи уморни и поспани.
Научниците велат дека ако се придржувате до конзистентен распоред за спиење, вашето тело ќе научи да се прилагодува и да ги зголемува нивоата на PER непосредно пред да се вклучи алармот. Тие велат дека ова зголемување обично се случува околу еден час пред да се вклучи алармот, бидејќи ослободуваме хормони на стрес. Кога не сте се разбудиле пред алармот, тоа може да биде прилично голем шок и како резултат да предизвика стрес на вашето тело. За да се избегне ова, вашето тело произведува PER порано во текот на ноќта – поради што можете да се разбудите неколку минути пред да се вклучи алармот.
И иако сега ви е веројатно појасно зошто се будиме пред да се вклучи алармот, за оние кои се борат да заспијат, воениот начин на спиење може едноставно да функционира. Станува збор за метод кој првпат бил спомнат во 1981 година во книгата на Лојд Винтер, Relax and Win: Championship Performance, а вклучува смирување на телото и постепено опуштање. Секако, заедно со телото, важно е и да се „ослободи“ умот од секаков стрес.