Секоја врска, без разлика колку е долга или силна, понекогаш поминува низ помали кризи, а понекогаш е навистина доволно за да се врати старата искра.
Не е прашање колку време поминуваме заедно, туку како го поминуваме. Често се случува, поради недостаток на соодветна комуникација со која на партнерот му даваме до знаење дека сме таму, присутни, дека ги почитуваме неговите желби и потреби, но и да имаме свои што не сакаме да ги туркаме под тепих, во врската да се јавува стагнација и монотонија.
Кризата настанува во моментот кога поради преоптоварување и премногу обврски на партнерот, но и самите себеси, почнуваме да се земаме здраво за готово и престануваме навистина да се слушаме, брзајќи кон секојдневието во кое потоа нашата врска станува дел, донекаде предвидлив и запоставен.
Проблемот не е што е оставено ненаправено, туку што може да се направи, а што не се прави.
Не треба да чекаме криза за да усвоиме добри навики кои ќе имаат корист за врската. Ако од почеток ги имаме на ум малите гестови кои ја запалуваат искрата во врската, љубовта полесно ќе постигне здрава долговечност.
Мал романтичен гест кој менува сè
Важно е да се избегнуваат претпоставки и да се користат јасни дијалози кои се фокусираат на она што секој човек го чувствува и што му треба, избегнувајќи укор.
А еден мал гест, односно посебен заеднички момент кој можете да почнете да го практикувате, би можел да биде факторот Х кој ќе ја зачини врската која паднала во рутина и дополнително ќе ја зајакне вашата врска.
Искористете ја можноста кога сте сами и најдете момент да го допрете го партнерот додека го гледате во очи. Дајте му бакнеж кој не е минлив пред да заминете на работа. Подарете му бакнеж кој ќе ве потсети зошто сте заедно. Гледајте се во очи барем минута или две и држете се за рака.
Ако на тој искрен и длабок поглед го додадете прашањето „како си?“ или „како се чувствуваш сега?“, ќе создадете посебен момент заедно и ќе отворите простор за да најдете стара блискост и длабока врска.