Многу често ваквиот начин на исхрана се поистоветува со автофагија, па дури и се нарекува така, но ова е погрешно.
Промените во начинот на исхрана и следење различни диети се во тренд десетици години. Во последно време забележливо е дека се повеќе луѓе се обидуваат со интермитентен пост, што е најблискиот превод на популарниот начин на исхрана – „временски ограничена диета“. Што е интермитентен пост? Дали добиваме некакви придобивки од тоа? Но, да почнеме од почеток.
Постојано постење е начин на исхрана во кој не јадеме никаква храна во поголемиот дел од денот. Што се однесува до течности, дозволено е вода, кафе (без шеќер и млеко) или чај (исто така без шеќер, мед, млеко).
Постојат различни временски интервали во кои не јадеме, но убедливо најпопуларен е режимот 16-8, во кој не јадете 16 часа, додека во останатите осум часа можете да јадете колку сакате. Има и други режими, од екстремни каде не се јаде 18 или 20 часа, до оние кога периодите без храна се 12 или 14 часа. Сепак, 16-8 останува најпопуларен.
Има и модификации на овој начин на исхрана во кои од седум дена во неделата се јаде нормално во пет од нив, додека калорискиот внес во преостанатите два дена е ограничен на 500 kcal. Многу често ваквиот начин на исхрана се поистоветува со автофагија, па дури и се нарекува така, но тоа е погрешно. Автофагијата е нешто сосема друго, а повременото гладување е само еден начин, кога може да се активира под одредени услови.
Повеќето луѓе прибегнуваат кон периодично постење со цел да изгубат одреден број килограми. Дали се во право?