На југозападниот дел на Турција, недалеку од градот Анталија, ќе најдете мистерија која ја скокоткала фантазијата на љубопитните повеќе од 2.500 години. На врвот на планината Химерa, оган гори уште од античко време: вечен пламен што го дели своето име со планината. Со генерации се пренесува древна легенда за тоа како пожарот го предизвикал Химера, чудовиште кое изгледа како мешавина од коза, змија и лав, но научниците утврдиле дека пламенот доаѓа од посебен вид метан под карпите и хемиската реакција што го создава.
Се верува дека ова место е едно од најзапаливите области со метан, благодарение на катализаторот на рутениум со кој се полни вулканските карпи. Запалените карпи, во комбинација со мирисот на гас и звукот на штурците, претставуваат навистина фасцинантна глетка, а мистичната атмосфера дополнително ја надополнуваат урнатините на храмот посветен на Хефест, грчкиот бог на огнот и ковачите. Не треба да сте во најдобра форма за да стигнете до вечниот оган, потребно е само половина час пешачење.
Најдобро време за посета е од средината на септември до крајот на ноември или од средината на март до крајот на мај во вечерните часови кога огнот е на најдобар можен начин.
Запалените карпи се дел од националниот парк Olympos Beydağları, каде освен митови, живее и прекрасна медитеранска убавина, како и сеќавања на поранешни градби. Таму ќе ги најдете расфрланите урнатини на градовите долж брегот, а ѕидовите на одамна напуштените храмови се скриени меѓу дрвјата, меѓу планините. Многубројните посетители кои доаѓаат да го видат вечниот оган често се одлучуваат да ги истражат тиркизните заливи и карпестите плажи.
