Со 8.848 метри, Монт Еверест е највисоката планета во светот, но таа продолжува да расте и секоја година станува се повисока, тврдат кинеските научници од Универзитетот за геонауки во Пекинг, кои штотуку објавија студија за овој аномален раст на планината во списанието Nature Geoscience.
И додека „Кровот на светот“ и остатокот од Хималаите продолжуваат незапирливо да воздивнуваат од моментот пред 50 милиони години кога индискиот потконтинент се судри со Евроазија, самиот Еверест расте уште повеќе од очекуваното.
Научниците го припишуваат ова на спојувањето на два блиски речни системи.
Пред 89.000 години, водните системи на реката Коси и реката Арун се споиле, по што Еверест растел за 0,2 до 0,5 милиметри годишно и сега пораснал за 15 до 50 метри.
Научникот Џин-Гео Даи, еден од водечките автори на студијата, го објаснува растот на Еверест со подигнувањето на копнената маса на Земјината кора кога тежината на површината се намалува.
Земјината кора, надворешната обвивка на нашата планета, всушност лебди на обвивка од жешка, полутечна карпа. Во овој случај, сливот на реките, поточно непријателско преземање, со оглед на тоа што Коси го освои Арун поради промената на текот на реката во текот на изминатите години, резултираше со забрзана ерозија која однесе огромна количина карпи и почва, со што се намали тежината на областа околу Еверест.
„Кога тежок товар како мраз или еродирана карпа ќе се отстрани од Земјината кора, подземната земја се крева, како кога чамец се превртува во водата откако ќе го растовараме товарот“, објаснува Даи.
Кога реката Арун се спои со друга блиска река, новиот тек го издлаби длабокиот кањон Арун. Новиот речен систем го издлабува кањонот, а планината се издига до два милиметри годишно.
Колку повеќе речните системи се засекуваат, загубата на речниот материјал предизвикува издигнување на планината, додава Даи.
Коавтор на студијата и докторант Адам Смит, од Универзитетскиот колеџ во Лондон, истакнува дека и врвовите соседни на Еверест, Макалу и Лоце имаат корист од истиот геолошки процес.