Си била една слепа девојка. Мразела се околу себе освен нејзиното момче. Еден ден момчето ја прашало девојката дали би се омажила за него?
Таа одговорила: „Кога би можела да го видам светот, би се омажила за тебе!” По некое време се појавил донор на очи за девојката. Операцијата поминала успешно.
Кога ги отворила очите, девојката прво што погледнала било нејзиното момче со спуштени очни капаци. Сватила дека е слеп. На одново поставеното прашање – дали ќе се омажи за него, девојката одговорила со “не” затоа што била со помислата дека цел живот треба да се грижи за него.
Момчето навредено си заминало а другиот ден на девојката и стигнало писмо од него во кое што пишувало: “Драга, уживај во твоите очи, кои пред да бидат твои, беа мои. Со нив по цел ден радосно ја гледав твојата убавина!”