Честопати можеме да слушнеме како за некој се вели дека покажува високо ниво на емоционална интелигенција, но што навистина значи тоа? Дали е ова лице кое треба да покаже завидна интелигенција на тестовите за општа интелегенција или е нешто сосем различно?
Терминот емоционална интелигенција го дефинирале Питер Саловеј и Џон Мајер во 1990. година, а истоимената книга е објавена пет години подоцна од Даниел Голман стана светски хит, приближувајќи ја емоционалната интелигенција до пошироката публика.
Основата на емоционалната интелигенција е сознанието дека емоциите, и сопствените и туѓите, се важен аспект на реалноста и, според тоа, само личноста која ги цени овие аспекти на реалноста може да има добра идеја која што успешно ќе го води низ животот.
Споменатиот Саловеј исто така дефинираше пет вештини за емоционална интелигенција. Според него, тоа се познавање на сопствените емоции, управување со чувства, самомотивација, препознавање на туѓи чувства и управување со врски.
1. Препознајте ги и прифатете ги своите чувства
За да можеме да ги разбереме чувствата на другите луѓе, како што вели самата дефиниција на емоционалната интелигенција, прво мора да ги познаваме своите. Мораме да знаеме да препознаеме кога сме лути, кога сме тажни, кога сме вознемирени од нечие однесување, кога сме фрустрирани, кога се плашиме и слично.
2. Активно слушајте ги другите
Едно е да слушате други лчности, а сосема е различно активно слушање на другите. Со цел луѓето да нè препознаат како оние на кои можат да веруваат или да прашаат за мислење, тие мора да видат кај нас личноста која знае како навистина да слуша активно. Луѓето кои активно слушаат не го чекаат само својот ред за реплика, туку се обидуваат навистина да разберат што им било кажано пред да одговорат.
Тие исто така обрнуваат внимание на невербалната комуникација, односно говорот на телото на соговорникот, поставуваат прашања и прашања и, не помалку важно, го гледаат соговорникот во очи и не се преокупирани со други работи како мобилни телефони или тропкање на масата со прсти и слично.
3. Бидете асертивни во односите со другите
Асертивноста во психологијата подразбира можност за искрено изразување на сопствените мислења, чувства и ставови на начин што не ги крши правата на другите. Спротивно од асертивноста, се пасивното и агресивното однесување, но тоа нема да ни помогне во односите со луѓето. Многу важна улога во асертивното однесување имаат т.н. Јас пораки, кои, како што кажува името, на прво место е како се чувствувате за однесувањето на другите луѓе. Сепак, имајте на ум дека исто така треба да го прилагодите тонот на вашиот глас при овој начин на изразување на вашите мисли, бидејќи доколку тонот на вашиот глас е премногу висок додека ги изразувате своите мислења, чувства и ставови може да предизвика некои погрешни толкувања.
4. Научете да прифаќате критики
Емоционално интелигентните лица знаат дека не се секогаш во право и затоа можат да прифатат критика, но мора да бидат поткрепени и со факти. Кога некој ќе ви каже дека не сте ја завршиле работата добро, не сте зготвивиле добро ручекот за кој сметавте дека е совршен, или другарка ви кажува дека не изгледате најдобро во тие фармерки, не заземајте одбранбен став и „напаѓајте“ веднаш. Дајте си неколку моменти, земете длабок здив и видете дали критиката е навистина реална и, ако е така, како можете да подобрите одредена ситуација.
5. Покажете емпатија
Една од карактеристиките што многумина од нас веднаш ја поврзуваат со емоционално интелигентни луѓе е секако покажување на емпатија. Се разликуваат плитка и длабока емпатија. Додека плитка подразбира да се ставиме во „туѓи чевли“, длабоката емпатија ни овозможува навистина да го почувствуваме она што го доживуваат другите, но тие не мора да бидат поврзани.