Битката кај Неретва беше и останува најскапата и најсложена филмска продукција досега направена во Југославија и земјите што потекнуваат од неа, но и една од најголемите и најскапите во целиот свет до тој момент. Десетици илјади војници на ЈНА беа додадени и помошници во продукцијата на филмот, а некои од најпознатите глумци на Југославија играа бесплатно во филмот затоа што тие во тоа време служеа на воена служба. Сепак, вистински волонтер беше Пабло Пикасо, кој го насликал плакатот за овој филм бесплатно.
Највисокиот хонорар во историјата на југословенскиот филм му беше доделена на Бата Живојиновиќ за улогата во овој филм, но тој потроши голем дел од своите пари на поправка на неговиот автомобил, кој го слета на патот кога пристигна да се снима некаде околу Горњи Вакуф. И, тогаш тој беше дополнително казнет од продуцентот затоа што во неговиот договор се наведува дека не смеело да вози моторно возило додека снимал. Бата се пожали пред новинарите дека целата неволја го чинела околу 700.000 динари тогаш – колку што би било во денешните пари не е лесно да се открие. Веруваме дека не е мал.
На 1 февруари 1968 година, Љубиша Самарџиќ му пријавил на директорот Веjко Булајиќ дека се извинил што не можел да го закаже состанокот. Снимањето на неговите сцени требаше да започнат следниот ден по тој телефонски разговор, а Самарџиќ во тоа време бил на Корчула, каде го снимаше „Голиот човек“ со режисерот Обрад Глушчевиќ.
„Вељко, не можам да дојдам до снимањето утре“, викна Самарџиќ поради лошата телефонска врска. „Немам брод за префрлување и врските со Мостар се лоши“.
„Справете се со тоа некако“, одговори Булајиќ. „Снимаме со вас утре. Дефинитивно треба да дојдете“. Во осум часот наутро, со видливи модринки и исцрпени, Самарџиќ се појави на сетот во Јабланица. Тој патувал од Корчула кон копното со брод во бура, стравувајќи од превртување, а потоа се автостопирал на пат кон Јабланица.
Силва Коска, тогаш голема ѕвезда на италијанскиот филм во подем, дошла на снимањето со својот фризер и шминкер, беспрекорно рафинирано и елегантно. Кога ја виде, Веjко Булајиќ пријде со поздрав и и ги измачка лицето и косата со пепел. Кавга скоро и да нема. Режисерот тогаш објасни дека во филмот игра партизанска Даница, која немала време ниту можност да се разубави за време на војната. Актерката потоа му се извини на режисерот.
Познатиот Орсон Велс излезе на рекордот со убаво расположение и насмевка, со кубанска пура во забите. Три часа подоцна, откако испил полно шише виски, Велс ги навреди и физички нападна тројца репортери кои се обидоа да го интервјуираат. Борис Дворник, Коле Ангеловски и Петар Краљ глумеа во овој филм бесплатно, бидејќи сите тројца беа на воена служба во ЈНА, а ова стрелање беше нивна воена задача, која спаѓаше во рок на службата.
Уште некој беше вклучен во продукцијата на овој филм бесплатно – еден од најголемите светски уметници од дваесеттиот век, Пабло Пикасо, изработи плакат за филмот „Битка на Неретва“ и наместо хонорар тој замолил да му испратат кутија југословенско вино. Пикасо бел левичар и беше задоволен што помогна да се направи филм за партизанските борби.