Оскаровката Хали Бери е родена на 14 август 1966 година во Кливленд.
Нејзиното рано детство беше обележано со тешка семејна состојба. Мајката на Џудит беше во брак со Џером Бери, кого го запозна во психијатрискиот оддел на болницата каде што работеше. Џером беше насилен алкохоличар кој ја злоупотребуваше. Хали била сведок на непријатни и тешки сцени кои оставиле неизбришлив белег на неа.
По разводот на нејзините родители, Хали останува со својата мајка, а Џером исчезнува од нивните животи.
По дипломирањето во средното училиште Бедфорд, Хали се запиша на локален колеџ и почна да аплицира на натпревари за убавина. Во исто време, таа почна да покажува интерес за глума, па во 1989 година се пресели во Њујорк.
Почетокот не беше како од бајка.
Таа живееше во засолниште за бездомници некое време затоа што не можеше да најде работа и остана без пари. Ситуацијата се подобри кога таа доби улога во серијалот „ Living Dolls “, но првите успеси беа проследени со здравствени проблеми. Имено, и беше дијагностициран дијабетес.
Пробивот на големите екрани дојде со улогата на зависникот Вивијан во култниот филм „ Jungle Fever “.
Оттогаш, Хaли реди успеси, а најголемиот го постигна во 2002 година, кога освои Оскар во категоријата најдобра актерка за нејзината улога во филмот „ Monster’s Ball “.
Иако на професионален план се и одеше од рака, нејзиниот приватен живот беше сосема друга приказна.
Рано во нејзината кариера, таа изгуби 80 проценти од слухот во едното уво, откако нејзиното поранешно момче ја удри во главата. Никогаш не го открила неговиот идентитет, но таа стави до знаење дека нема да страда од насилство и излегла од таа врска.
Таа зад себе има три брака!
Првото судбоносно „да“, го изговори на спортистот Давид Џастис. Вториот брак го имаше со музичарот Ерик Бенет, додека трет пат застана пред олтар со својот колега, актер Оливие Мартинез.
Иако се разведе трипати, таа не ја изгуби вербата во љубовта. Но, таа признава дека во овој момент, таа првенствено е посветена на своите деца, 11-годишната Нахла и 5-годишниот Масео.
За нејзините животни искуства, позитивни и негативни, таа зборува во интервјуа, а од нив издвоивме шест животни лекции.
За љубовните бродоломи
„Мислам дека тоа што сум постојано во очите на јавноста, дава еден друг елемент на нормалните секојдневни искуства што ги поминувам како жена. Тие се донесени на некое ново ниво каде што се перцепираат како ненормални, но моите искуства веројатно не се различни од вашите, само за нив се пишува јавно. И јас, како и повеќето жени, барам среќа и љубовта, се обидувам да ги балансирам мајчинството и кариерата. Јас се борам со сите овие работи исто како и сите други “.
За злоставувањето во врските
„Ја гледав мајка ми како предолго останува во насилна врска. Тоа искуство ми даде голема животна лекција:
Ако некој некогаш крене рака на тебе, оди подалеку од него ’. Кога тоа ми се случи, првото нешто што го направив – си заминав! Никогаш не дозволив некој да ме злоставува.
За личниот развој
Работам на разбивање на старите навики и промена на начинот на кој размислувам за врските. Долго време, не можев да го прифатам тоа што си го правев себеси – фактот дека ми требаше драма во врска. Јас сум успешна во бизнисот затоа што секогаш размислував позитивно: „Секако дека ќе заработам пари. Секако дека ќе работам како актерка “. Сепак, кога станува збор за мојот приватен живот, имам многу стравови и негативни мисли. Сакам да престанам да размислувам за тоа дека не сакам да бидам повредена и не сакам да бидам изневерена и наместо тоа, да размислувам за тоа дека ми треба некој искрен. Колку сте постари, толку повеќе сфаќате дека имате право да се чувствувате подобро. Можеби не сум добра со браковите, но знам дека развив добри комуникациски вештини кои се важен дел од мојот личен развој.
За важноста на психотерапијата
Татко ми беше агресивен алкохоличар, а мајка ми знаеше дека тоа што може да зборува за сè со непристрасна личност е од голема вредност. Цел живот одам на психотерапија во моментот кога работите стануваат премногу стресни. Ми помага да се справам со сè. Луѓето сè уште мислат дека сте луди ако одите на психотерапија. Мислам дека сте луди ако не сакате да побарате помош и да научите како да се справите со проблемите во вашиот живот. Кога луѓето ќе видат каква е психотерапијата, тие се враќаат на тоа. Тие ги разбираат сите нејзини придобивки, но поради стравот, тешко е да се принудите да отидете на експерт за прв пат.
За прифаќање на своите грешки
Јас се развив во личност која ја презема одговорноста за својот избор. Сега можам да кажам дека сама избрав нешто, згрешив и тоа е моја вина. Јас нема да превземам туѓа вина, ниту ќе ја префрлам мојата на друга личност. Полесно е да се разделиме од нашите грешки кога ќе ги прифатиме.
За мајчинството
На крајот на денот, сè што сакам е моите деца еден ден да ми кажат:
„Не беше совршена, не направи сè како што треба, но беше добра мајка“. Тие ќе пораснат еден ден и не сакам да бидам една од оние мајки кои ќе плачат затоа што нивните деца си заминуваат. Сакам да бидам мајка која ќе ги пушти да го живеат својот живот.