Атос, Портос и Арамис беа братучеди и мускетари во кралската гарда, а Д’Артањан дури и подаде рака на својот капетан! Со други зборови, Александар Дима не ги измислил ликовите од неговиот најпопуларен роман
Заплетот на авантуристичкиот роман на францускиот писател Александре Дима е сместен во 17 век, пред се во Париз. Ова достигнување следи по авантурите и несреќите на четворица големи пријатели – Атос, Портос, Арамис и Д’Артањан – кога се впуштаат во дворски интриги и сплетки и прават сè за да го одбранат кралот и неговиот дел, кој е загрозен од сите живи.
Малкумина од нас беа свесни дека кога зборуваме за овие четири храбри момци и мускетари, ние всушност зборуваме за четири вистински луѓе кои навистина постоеја, а кои не ги измисли г-дин Дима.
Во предговорот на романот, напишан во 1844 година, самиот Дима истакна дека инспирацијата ја црпел од историскиот роман со наслов „Мемоарите на монсињор Д’Артањан“ од 1700 година. Кога површината ќе се изгреба малку, откриваме дека хероите од нашето детство биле навистина мускетари на кралот, иако настаните се опишани во белетристички романи.
АТОС – Арман де Силеги д’Атос д’Отевиус живеел од 1615 до 21 декември 1644 година. Тој беше Гасконец, како и другите херои од оваа приказна, бидејќи е роден во комуната Атос-Аспис на Пиринеите, во близина на градот Беарн (бил во роднинска врска со Портос и Арамис). Служел во мускетарите и бил добар пријател на Д’Артањан. Тој навистина не ја носеше титулата гроф де ла Фере, таа беше измислена од Дима. Почина во дуел и беше погребан во близина на француската престолнина Париз.
ПОРТОС – Во реалниот живот, неговото име беше Исак де Порто, а потеклото му беше од Гаскоњ, бидејќи е роден во Бирн на Пиринеите на 30 јануари 1617 година. Тој бил мускетар на кралот, како и братучед на Атос и Арамис и грофот Де Тревил. Не се знае многу за него, освен дека има два сина Арно и Џан и дека по смртта на неговиот татко во 1654 година, тој го напушти гардот и ја презеде работата на секретар на парламентот во неговиот роден град. Исто така е познато дека тој починал од мозочен удар на 13 јули 1712 година, односно во својата старост и дека бил погребан во капелата Сен Сакрамент во црквата Свети Мартин во Поу.
АРАМИС – Историската фигура на која се базира овој лик беше наречена Анри Д’Арамис. Тој исто така беше од Гаскоњ. Тој служел во мускетарите, како кралски чувар. Живеел од 1620 до 1655 година, иако некои извори ја споменуваат 1674 година како година на неговата смрт. Сам со благородно потекло, тој беше и внук на грофот Де Тревил кој го покани во Париз заедно со неговите братучеди Атос и Портос.
Д’АРТАНИЈАН – Всушност, неговото име беше Шарл де Бак-Кастелмор д’Артањан и беше роден околу 1611 година во Лупијак, Гаскоњ, и сигурно е познато дека тој почина во опсадата на Мастрихт на 25 јуни 1673 година. Почнал како шпион во служба на кардиналот Мазарин, а подоцна служел и под кралот Луј XIV како мускетар, па дури станал и капетан на гардата. Некое време беше и гувернер на Лила. Позната е неговата улога во апсењето на Никола Фуко, главниот кралски благајник, кој е обвинет за проневера откако го изгради грандиозниот замок Вокс-ле-Викомте, што го отвори со екстравагантна прослава. За да го спречи да избега од притвор со поткуп на чуварите, Д’Артањан го чуваше четири години.