Секој пат кога ќе барав некоја „трага“, наоѓав нешто што не би сакала. Речиси секогаш излегува дека е ништо, но штом ќе пронајдете нешто, постојано ве јаде, пишува девојчето за својата поранешната врска
Понекогаш партнерите, во потрага по „докази за неверство“, обично ги проверуваа џебовите, бараа контури на рози на нивните јаки или внимателно ги разгледуваа сметките на кредитните картички. Овие денови, ако сакате да шпионирате партнер, сè што треба да направите е да го проверите неговиот мобилен телефон или социјалните медиуми, историјата на пребарување на Google или е-пошта за неколку минути.
Минатата година, едно истражување покажа дека четири од десет лица го проверуваат телефонот на својот партнер барем еднаш неделно – а повеќе од половина наоѓаат нешто (а околу 45 проценти од нив слушаат).
Ако сакате, секогаш ќе најдете нешто – вели сексологот Трејси Кокс и вели дека нејзината пријателка ја фатил нејзиниот партнер во лага затоа што сочувала еден мејл од својот љубовник.
Ако сами го шпионирате вашиот партнер и си кажувате дека го правите тоа за да бидете ‘безбедни’, Кокс ве советува да престанете затоа што шпионирањето нема да ги смири вашите стравови, туку само раѓа љубомора. Бидејќи, дури и ако најдете нешто што ви се чини сомнително, не можете да побарате објаснување од вашиот партнер кога ќе се скриете од него за да ги погледнете неговите работи.
„И ако му признаете, тој или таа ќе бидат револтирани затоа што не им верувате и затоа што ја напаѓате нивната приватност“, вели Кокс, „веројатно нема да ве прегрнат и да ве уверат со зборови што никогаш не би ве измамиле.
Еве што велат луѓето кои ги шпионирале своите партнери:
Првата приказна
Секој пат кога ќе барав некоја „трага“, наоѓав нешто што не би сакала. Речиси секогаш излегува дека не е ништо, но штом ќе пронајдете нешто, постојано ве јаде. И не можете да го соочите вашиот партнер со тоа, бидејќи тој веројатно ќе ви даде доста логично објаснување и ќе се чувствувате глупаво.
Кога мојот дечко се всели во мене, чекав да отиде на работа за да ги разгледам сите писма, секоја фотографија. Имаше 42 години и секако имаше минато, но се чувствував лошо и очајно сакав да го прашам дали ме сака повеќе од оние поранешните девојки. И на крајот станав толку очајна што му признав што правам. Ме погледна, влезе во спалната соба, ги спакува своите работи и си замина. Тој рече дека нема смисла да се продолжи ако нема доверба. Толку многу го сакав и ми требаа години да го преболам. Никогаш не прегледав нечии работи после тоа. И никогаш повеќе нема да го направам тоа “.
Втората приказна
Ја шпионирав партнерката и не жалам ниту една минута. Таа ме изневери со мојата најдобар пријател. Отидов директно кај адвокатот и успеавме да го искористиме тоа како доказ за да добиеме поправедна спогодба во разводот. Ако веќе сте во искушение да шпионирате некого, чувствувате дека нешто не е во ред. Ако повторно би имал сомнение за некоја врска, ќе го направев сè одново.
Третата приказна
„Проблемот со шпионирањето е тоа што предизвикува зависност. Станува навика. Кога започнав да живеам со партнерот, знаев дека има и недовршена приказна со една ‘пријателкљ’ која тој всушност јљ сакаше, но никогаш не пробале ништо. Имав сомнежи а тој ми веруваше, па го држеше компјутерот вклучен цело време. Брзо сфатив дека има шема со него: ако работите беа добри меѓу нас, тој немаше да има контакт со неа. Кога ќе се каравме, тој веднаш и испраќаше пораки, ја прашуваше како е, и и кажуваше колку многу му недостасува.
После некое време сфатив дека таа не ја интересира ништо друго освен пријателство и дека тој нема да биде со неа, но јас постојано ги гледав неговите мејлови. Непотребно е да се каже, нашата врска е завршена, и мислам дека ниту една врска не може да преживее од вакви проверки – затоа што ако нема и најмала доверба, зошто да се продолжи?