Долгото и обилно крварење за време на менструалниот циклус го исфрла ендометриумот и неоплодената јајце клетка, но и хранливите материи кои се неопходни за нормално функционирање на организмот. Сепак, една хранлива состојка е во првите редови – губиме 220 до 250 милиграми железо на половина литар крв за време на менструацијата! Оваа количина варира во текот на животот и зависи од бројни фактори, а обилното крварење може да доведе до дури еден вид на анемија.
Менструацијата, сепак, не е единствениот период (ниту гинеколошка причина) во животот на жената кога се зголемува потребата за железо. Имено, за време на бременост и лактација, потребно е да се зголеми внесувањето на оваа хранлива материја со цел да се задоволат потребите и на мајките и на бебињата, а истото важи и со крварењето по породувањето.
Железото често се нарекува минерал без кој не можеме, бидејќи е неопходен за голем број на функции во човечкото тело, и игра клучна улога во биосинтезата на хемоглобинот, протеин на црвените крвни клетки што носи кислород од белите дробови до сите ткива. Покрај тоа, тој овозможува транспорт на кислород и негово привремено чување во мускулите, а исто така учествува во раст, развој, репродукција на ДНК, имунитет …
Затоа, не е изненадувачки што препорачаната дневна доза на железо кај жените е дури осумнаесет милиграми.
Покрај тоа што би било добро за жена да пие додатоци на железо, диетата богата со овој минерал е многу важна. Во природата постојат две форми на железо: хем (кој е поефикасно ресорбиран од дигестивниот тракт и е повеќе биорасположив) и нехем (кој е помалку ресорбиран). Железото хем може да се најде во свинско, говедско и јагнешко, живина, риби и морски плодови, додека нехем железо се наоѓа во зелен лиснат зеленчук како спанаќ, кељ, аспарагус, ореви, мешунки …
Сепак, не треба да претерувате со железо, може да биде опасно кога има премногу од него во телото.