Првиот состанок, интервјуто за работа или јавниот настап може да бидат стресни, предизвикувајќи палпитации и испотени дланки, но она што нè разочарува е впечатливото црвенило на лицето.
Ова е многу непријатно за многу луѓе, а некои дури развиваат и страв од црвенило, познато и како еритрофобија.
Проблемот не е само црвенилото, туку социјалната вознемиреност на личноста која се грижи за тоа како другите го перципираат, вели д-р Инго Шпицок фон Брисински, член на Професионалното здружение за детска и адолесцентна психијатрија, психосоматска медицина и психотерапија во Германија (BKJPP).
Вознемиреноста се засилува со неконтролираното поцрвенување и неговото истакнување на несигурноста на личноста кај која се јавува. И грижата може да го направи црвенилото поверојатно и поинтензивно. Сепак, постојат начини да се спречи ова.
Во емоционално стресни ситуации, помага да му се испрати на телото сигнал да се опушти, на пример со мирно и длабоко дишење или насочување на вниманието од себе на нешто друго, тврди Шпицок фон Брисински.
Ова не е лесно да се постигне, па затоа треба редовно да медитирате и да спортувате, бидејќи ова се добри начини за намалување на стресот и анксиозноста воопшто.
Црвенилото е нормален физиолошки одговор во одредени ситуации – кај некои луѓе почесто и/или поизразено отколку кај други – и обично не трае долго, според BKJPP. Може да ви помогне ако само го прифатите и сфатите дека многу луѓе едвај го забележуваат или дури гледаат позитивно на тоа, сметајќи дека руменилото е слатко.
Меѓутоа, ако еритрофобијата сериозно влијае на вашиот секојдневен живот и ве натера да избегнувате социјални интеракции, Шпицок фон Брисински препорачува когнитивна бихејвиорална терапија. Во разговор со терапевтот, пациентот може да разработи индивидуално прилагодени стратегии за да го надмине стравот од црвенило.