Додека зборуваше за иконската сцена, во која таа и Ди Каприо стојат на предниот дел на Титаник, Винслет рече дека на екранот изгледало романтично, но зад сцената било сè освен тоа.
– Боже мој, тој е вистински романтичар, нели? Не е ни чудо што секоја млада девојка на светот сакаше да го бакне Леонардо ди Каприо – изјавила Винслет. – Не беше се како што требаше.
Актерката оскаровка го нарече снимањето на сцената „хаос“, припишувајќи го проблемот на многу различни фактори.
Некои од факторите вклучуваат тоа што нејзиниот фустан бил толку тесен што не можела да дише, неколку пати се удирала на оградата на бродот и била толку далеку од екипажот што нивниот тим за шминка и коса не можел да ги достигне.
За да пристапат до сетот, тие „морале да се искачат по скала“, што значи дека Винслет морала да ја сокрие шминката и четките на едната страна од јакната и шминката и четките на Ди Каприо од другата страна, како и да ја среди шминката помеѓу снимките.
– Продолживме да се бакнуваме и ќе морав да ја проверам шминката – на двајцата, помеѓу кадри – и ќе завршев да изгледам како да сум шмукала бомбона после секое земање, бидејќи неговата шминка завршуваше на мене – се присети таа.
Покрај сите технички проблеми, режисерот Џејмс Камерон имал на ум многу специфична визија за сцената, што доведе до тоа да мораат да направат многу снимки за да ја направат сцената како што треба.
– Тоа беше кошмар – објасни таа. – Лео не можеше да престане да се смее и моравме да ја снимаме сцената околу четири пати бидејќи Камерон сакаше многу специфично светло, а зајдисонцата постојано се менуваа.
Во филмот од 1997 година, Винслет и Ди Каприо глумеа патници на Титаник од различни сфери на животот кои се заљубуваат и се борат да останат заедно, дури и откако бродот ќе потоне. Филмот беше огромен успех, освојувајќи 11 награди Оскар, вклучувајќи го и најдобриот филм, а Винслет доби Оскар за најдобра женска улога.
Иако беше „кошмар“ да се снима познатата сцена, Винслет целото искуство од снимањето на филмот го окарактеризира како позитивно.