На северозапад од Италија, недалеку од Џенова се наоѓа Триора, место кое некогаш имало важна одбранбена функција, а денес привлекува многу посетители. Со поглед на долината Аргентина, над која се издига до 765 метри, Триора ја должи својата воена моќ на своите тврдини. Но, таа била позната и по своите мелници кои некогаш мелеле костени и пченица – наводно ги имало дури 23.
Во Триора не недостасуваат прекрасни цркви со фрески и други уметнички дела. Посетителите можат да дознаат повеќе за минатото на областа во етнографскиот музеј, кој чува предмети поврзани со лигурската традиција, а ако одлучите да ги следите трагите од минатото, ќе откриете и зошто Триора често се нарекува град на вештерките.
Инквизиција во Триора
Кога во 16 век настанал глад поради лошото време и лошата жетва, жителите на Триора решиле да го најдат виновникот и заклучиле дека само вештерките можат да донесат таква несреќа. Притоа тие биле насочени кон сиромашните жени кои биле запознаени со народната медицина и лековитите растенија. Инквизиторите ги собрале првите 20 жени и ги мачеле додека не признале дека се занимаваат со магија и разоткриле повеќе жени, главно од селото, како и еден млад човек.
Ловот на вештерки траел две години, имало многу смртни случаи, а судењата завршиле со затворски казни – а според некои извори и со палење. За ловот на вештерки придонесоа и кавгите и незадоволствата на триорските семејства, кои меѓусебно лажно се обвинувале, а како резултат на тоа девојките и жените ќе ги дочека страшната судбина. Историските траги на вештерките во Триора можете да ги следите гледајќи ги предметите во музеите, но и за време на фестивалот во август, кога на улиците владеат маскирани ликови.
Идеално во есен
Ако сакате фестивали – и костени, ќе ви се допадне и Триора во октомври, кога се одржува фестивалот на костенот во чест на плодот благодарение на кој жителите преживеале во тешки времиња. Интересниот град на северозападот на Италија привлекува велосипедисти, планинари и рекреативци од секаков вид, имајќи предвид дека се наоѓа во близина на највисоката планина во регионот, Монте Сакарело, како и недалеку од Лигурското Море.