Што би направиле кога би имале свој остров? Брендон Гримшо ја претвори имагинацијата во реалност и го создаде најмалиот национален парк во светот.
Во прекрасниот резерват на флора и фауна вниманието го привлекуваат околу стотина желки, за кои се грижи единствениот жител на островот кој и го чува. Гримшо, кој почина во 2012 година, го купи островот за 8.000 фунти во раните 1960-ти. Авантуристот кој секое слободно време го поминувал патувајќи и во природа бил исклучително привлечен од Сејшелите, а кога го видел, Мојен решил да го скроти дивиот остров.
Во времето кога го купил, островот бил обраснат со дрвја и грмушки и речиси непрооден. Пристигнувањето до плажата беше вистински потфат, а кокосовите ореви што ќе паѓаа од дрвјата не стигнуваа ни до земјата, туку остануваа на некои гранки. Со помош на својот партнер Рене Антоан Лафортун, Гримшо решил да го претвори дивиот остров во прекрасен резерват, но не му било лесно. Бурите и ајкулите биле на списокот на многу неволји со кои морал да се справи.
Денес, мала површина од приближно 0,09 квадратни километри е дом на 16.000 различни растенија и дрвја кои Гримшо неуморно ги садел за да привлече птици од соседните острови. Желките денес имаат право на првенство на минување на скршените островски патишта, а посетителите неуморно го истражуваат необичниот национален парк покрај патеките. Натписите предупредуваат дека желките се веројатно постари од минувачите, за да го зачуваат нивниот број на островот што подолго.
Фактот што успеа да го скроти и оживее островот беше големо задоволство за Гримшо. Неговите напори вродиле со плод и островот бил прогласен за национален парк. На Гримшо му биле понудени десетици милиони долари, но островот не сакал да го продаде. Тој тврдоглаво ги одбивал купувачите, убеден дека секој од нив ќе го уништи неговиот рај на желките и ќе го претвори во уште едно големо хотелско одморалиште. Покрај тоа што е најмалиот национален парк, Мојен има повеќе растителни и животински видови на квадратен метар од кој било друг во светот.
Денес, по прошетката низ островот или нуркањето, туристите можат да јадат нешто во локален ресторан. Оние кои бараат остров по мерка на луѓето, а не на природата, често остануваат разочарани, па пишуваат негативни критики на социјалните мрежи – можеби уште подобро, бидејќи такви места има многу…